Het Haagse beschavingsoffensief neemt bizarre vormen aan. Neem de olijke Plasterk, de man waarvan gefluisterd wordt dat hij op het nippertje een Nobelprijs is misgelopen. De man die het onderwijs in Nederland moet redden. De hoop van de sociaal-democraten in bange dagen. De man die de cultuur en de wetenschap moet koesteren en beschermen. Deze man maakt zich druk over de kleding van meisjes en jongedames. De lange rok, de warme sokjes en de sombere dracht die zelfs in de Bible Belt aan slijtage onderhevig zijn, moeten van hem terug komen. Want de vrouw is geen lustobject, volgens deze geleerde. De geëmancipeerde vrouw in tuinbroek schijnt zijn grote ideaal te zijn. Het land van EO-jongerendagen en het verlangen naar de oude Paasheuvel en de kuisheid van de vooroorlogse AJC’ers lijkt het land te zijn waar Plasterk ons wil brengen.
En neem Donner. Ook een zeer bekwame man, altijd recht door zee. Het prototype van de mannenbroeder. Een man die zich naar zijn departement spoed met een herenrijwiel van vooroorlogse kwaliteit. Een man die als minister van Justitie de strijd is aangegaan met alles wat vies en voos is. Deze huidige minister van Sociale zaken en werkgelegenheid maakt zich nu druk over de kleding van scholieren. Hij stelde aan een aantal middelbare scholieren voor om het schooluniform weer te voeren. Gelukkig wisten deze jongeren dit waanidee uit zijn hoofd te praten.
De jeugd is gewaarschuwd. Kijk uit voor kuise mannen, want misschien zijn het wel dirty old men.
