Organisatie - 10 februari 2011
Kakofonie rond de dorpspomp
Neem het slotakkoord van de bundel Over zorgvuldige veehouderij; veel instrumenten, één concert. Bestuursvoorzitter Aalt Dijkhuizen kan het niet laten een sneer uit te delen aan de kritische buitenwereld; door het verdwijnen van de nertsenfokkerij uit Nederland worden die dieren nu in Polen of China gefokt; daar hebben ze het vast een stuk slechter.
Het kloeke antwoord uit de landbouwhoofdstad - 29 essays van 63 auteurs - wordt in het voorwoord door grootheden Rudy Rabbinge en Pieter Winsemius aangeduid als 'een veelzijdige bijdrage aan het maatschappelijk debat'. Veelzijdig is het boek zeker. Beter: het is een rijstebrijberg van visies, technische deeloplossingen, denkbeelden, kijkrichtingen en maatschappelijke visies ( en opvallend weinig aandacht voor milieu-aspecten, als ammoniak en vermesting). Rijp en groen staan in deze fruitmand door elkaar; van academisch samenspel, selectie en verdieping is niet veel te merken; voor ieder is er wat wils. Kies bijvoorbeeld voor het wat naïeve betoog van Bastiaan Meerburg: als we het allemaal maar beter uitleggen, komt het wel goed. Of lees in het essay van Maartje van Lieshout dat het zo eenvoudig niet is doordat de 'verschillende partijen appels en peren vergelijken'.
In de bundel worden wel degelijk kritische noten gekraakt, maar wie op zoek gaat naar Roos Vonk of bijvoorbeeld iemand van het Rathenau-instituut, gespecialiseerd in maatschappelijk debat, komt bedrogen uit. De bundel is nagenoeg geheel volgeschreven door mensen uit eigen stal (helaas ook zonder opvallende critici als Paul Struik of Jan-Douwe van der Ploeg). Dat leidt niet tot één concert zoals de titel belooft, maar meer tot een kakofonie rond de dorpspomp. Is dit een aanzet tot discussie? Ik waag het te betwijfelen. Daarvoor wordt er in deze bundel veel te weinig informatie van buiten opgezogen. Eigenlijk is dit vooral een reclamefolder: alle Wageningse kennis wordt in de etalage gezet- nu met extra ethiek! Hopelijk wil iemand die hebben.