‘Je moet van de bergen houden, anders word je gek.’

‘De onderzoeksstage die ik deed was een van de beste die je in immunologie kunt krijgen. In Davos hebben ze geld, faciliteiten en veel specifieke kennis. Davos ligt op 1500 meter waardoor er geen huisstofmijten voorkomen. Daarom is het een walhalla voor mensen met allergieën en astma. Er staat daar ook een Duits en Nederlands astmacentrum. Ik richtte me op bepaalde cellen in het bloed die specifiek reageerden op bijengif. Ik keek naar de cellen van iemand die allergisch was voor bijengif en daarvoor immunotherapie had gehad. Die cellen vergeleek ik met de cellen van een imker, die natuurlijke immuniteit had opgebouwd. Doordat er in Davos maar weinig masterstudenten komen werd ik als PhD’er behandeld. Er werden hoge eisen gesteld, maar daardoor leerde ik ook veel. Het onderzoek combineerde ik met het buitenleven. Iedereen heeft twee uur pauze, waarin de meesten naar buiten gaan om te langlaufen, skiën of wandelen. Het is er acht à negen maanden winter. Daardoor heb ik weliswaar leren skiën, maar ik werd het op een gegeven moment verschrikkelijk zat. Je moet wel van bergen houden, anders wordt je gek. Davos ligt erg afgelegen. Het was wennen dat het geen studentenstad is, maar juist een toeristenstad. Alles is er gericht op toerisme. Daardoor is het moeilijk om in contact te komen met de lokale bevolking. Ik probeerde wel contact te leggen door te gaan volleyballen, alleen kon ik het Zwitsers-Duits niet verstaan. Er waren ook maar twee mensen op het hele veld die Engels konden. Met collega’s kreeg ik meer contact: zij werden echt vrienden. Zo ben ik met wat collega’s naar Heidiland geweest. Leuk om te zien waar de legendarische Heidi en Peter vandaan komen en waar de film is opgenomen.’