© Guy Ackermans
Het carillon is een cadeau van het Universiteits Fonds Wageningen (UFW), Kadanz en een aantal min of meer prominente alumni aan de 100-jarige. Om een traditie te herstellen die verloren is gegaan door de samenklontering van onderwijs en onderzoek op de campus, legde voorzitter Jan-Karel Mak van het UFW uit. Die traditie is dat studenten het carillon op de Markt hoorden als ze dwars door de stad fietsten van het ene naar het andere universiteitsgebouw.
Leemte
Op de campus hoor je het carillon van het centrum niet. Die leemte wordt nu opgevuld door het klokkenspel op de campus. Overigens speelt het instrument op de campus maar af en toe. Van de gemeente mag het carillon hooguit twaalf keer per jaar klinken. Bij speciale gelegenheden dus, zoals de officiële afsluiting van het feestjaar. Maar zoals de eerste keer zal het waarschijnlijk niet snel weer klinken.
Voor die ervaring zorgde bigband Sound of Science, onder leiding van dirigent en componist Guus Tangelder. Hij schreef speciaal voor de gelegenheid een jazzy stuk voor bigband en carillon, een zeldzame combinatie die wonderwel werkte. De ambiance werkte daar ook aan mee: het roze aangelichte carillon stak sprookjesachtig af tegen de donkere sterrenhemel.
Visioen
De afsluiting van het feest werd kort daarvoor ingeluid in Atlas. Bestuursvoorzitter Louise Fresco gaf daar een visioen ten beste van WUR in 2118. De universiteit heeft tegen die tijd 34 vestigingen wereldwijd en is goed voor 500.000 studenten. Het merendeel van hen is Chinees of Indiaas. De robot is niet weg te denken uit onderwijs en onderzoek.
De campus zal volgens Fresco onherkenbaar zijn veranderd. Maar het carillon bestaat nog steeds en is een gekoesterd reliek uit de gekke oude tijd. Zij het dat het aluminium van de poten is vervangen door bioplastic. Minister Ingrid van Engelshoven, te gast op de campus, hield het wat dichter bij de grond. ‘Het feest is afgelopen. En nu weer aan het werk.’
Campus krijgt een carillon cadeau