‘Ik was benieuwd hoe het is om in een land te wonen met een totaal andere cultuur. Japan leek me erg mooi en dus besloot ik om naar Kyoto te gaan. Ik heb gekeken wat voor onderzoek er allemaal op de universiteit daar werd gedaan en de professor met het interessantste onderwerp een mail gestuurd.
Muizen
Ik doe voor zes maanden onderzoek naar het Hes7-gen in muizen, een gen dat de ontwikkelingsprocessen in embryo’s beïnvloedt. We volgen de activatie van het gen met fluorescentie. Die hebben we ingebracht met behulp van een plasmide, een cirkelvormig stukje DNA. Ze zijn in Japan makkelijker met dierproeven; je hebt geen speciaal proefdierendiploma nodig. Je oefent gewoon met je begeleider en als die vindt dat je goed genoeg weet wat je aan het doen bent, mag je alleen verder.
De medewerkers van het muizenlab hebben mijn plasmide in zwangere vrouwtjes gezet, maar verder doe ik alles zelf. Ik selecteer de muizen die de plasmide en dus de fluorescentie hebben en laat die paren. Vervolgens verzamel ik de staartpunten van de embryo’s. Die behandel ik en bekijk ik onder een microscoop.
Zes dagen werken
Omdat ik met echte muizen werk in plaats van cellijnen, is er een lange wachttijd. Daar had ik van tevoren niet echt bij stilgestaan. Na het injecteren van mijn plasmide duurde het drie maanden tot ik bij de eerste positieve volwassen muis kon testen of het plasmide doet wat hij moet doen. In die drie maanden had ik eigenlijk vrij weinig te doen. Ik had gelukkig wel wat kleine projectjes waarbij ik mijn begeleidster kon helpen.
Het werk in het lab is hier niet heel anders dan in Wageningen. Het grootste verschil zijn de werktijden. Hier is het normaal om van ongeveer tien tot zeven uur te werken en er wordt ook op zaterdag gewerkt. Daarnaast is er ook wel een duidelijke hiërarchie. Je kunt de professor niet bij zijn voornaam aanspreken.
Sake proeven
Hoewel ik ook op zaterdag werk, heb ik in mijn vrije tijd al veel cultuur gesnoven. Ik heb de toeristenhotspots bezocht zoals Tokyo, Hiroshima en veel tempels. Ook zit ik bij een traditioneel Japanse kookclub en ga ik regelmatig naar festivals en sakeproeverijen. Sake is een typische Japanse alcoholische drank.
Ik ga hier veel vaker uit eten dan thuis, omdat het relatief goedkoop is en er veel nieuwe dingen zijn om te proberen. Het is hier veel normaler om alleen uit eten te gaan; elk restaurant heeft een tafel of een bar voor mensen die zonder aanhang zijn gekomen.’