Student - 19 september 2011

Hufters

Mijn moeder was een feminist en de perfecte manier om haar op stang te jagen is seksistische opmerkingen maken. Ze zei dat mijn kleren muf roken: 'Is er iets met jullie wasmachine aan de hand? Je moet wel goed voor de dag komen, zeker bij een sollicitatiegesprek bijvoorbeeld. Je weet dat vrouwen beter kunnen ruiken dan mannen.'

Blogger_YK.jpg
Open deur, natuurlijk, want ik heb nog nooit bij een vrouw hoeven solliciteren en op dit moment ligt dat ook niet in de lijn der verwachtingen. Een ander punt dat gegarandeerd spanning oplevert is haar onhebbelijke gewoonte om regelmatig vleesloze maaltijden op tafel te zetten. Een zeer hufterige hobby, als je het mij vraagt, want zo kom ik natuurlijk niet aan de broodnodige voedingstoffen om sterk en gezond te blijven. Wat is er gebeurd met de huismoeder die de hutspot met worst met een klap op tafel slingert. Goed eten, jongen.
Na wat gekibbel bij de brunch las ik een artikel in de Vrij Nederland over vegamissionaris Roos Vonk, die al uitgebreid aan de publieke schandpaal is gehangen, maar met mijn seksismepet op de bol viel me iets nieuws op aan haar reeds ongedaan gemaakte bewering 'vleeseters zijn hufters.' Het laatste woord, om precies te zijn. Noemt u een vrouw wel eens een hufter?
Als het onderzoek wel senang was geweest dan had de brulboei uit Nijmegen beter kunnen schrijven: 'vleeseters zijn hufters en stoephoeren,' hetgeen beide helften van de vleesetende bevolking dekt. Of is er meer aan de hand en wordt vlees eten en de wellicht daarmee gepaard gaande hufterigheid onderbewust gekoppeld aan mannelijkheid? Dat maakt de bewering niet alleen ongegrond en tendentieus maar ook nog eens seksistisch. Die gekke psychologen he, ze spelen met je geest (en hun onderzoek) alsof het Kolonisten van Catan is. Voor je het weet denken we allemaal dat een komkommer geen fallussymbool is en tofu lekker.