© Margriet van Vianen
Het bureau van Michaël van Buuren staat voor het raam met uitzicht op het Binnenveld. Maar hij zit er niet graag. ‘Het liefst ben ik met anderen aan de centrale tafel bezig. Of, nog liever, buiten in het veld. Dat is natuurlijk de reden dat ik dit werk ben gaan doen.’ Van Buuren en zijn twee collega’s proberen ‘de kennis die bij omgevingswetenschappen aanwezig is in de praktijk te brengen’. Hij wijst op een schets van de Overijsselse Vecht. ‘Wij proberen een zijtak van de rivier te laten hermeanderen. Wij graven een greppel en laten de rivier zelf het profiel maken. Het is een experiment, een combi van ontwerpen en onderzoek.’ Van Buuren kwam ruim drie jaar geleden met zijn twee collega’s over van de inmiddels opgeheven Dienst Landelijk Gebied. Sinds twee jaar zitten ze samen in dit Atelier. ‘Een fantastische ruimte’, vindt hij. ‘Ruim, licht en op het noorden, zoals dat hoort bij ontwerpers. Dan heb je geen valse schaduwen als je aan het tekenen bent.’ En die wijnfles in de kast? ‘Ha, die kreeg ik bij een presentatie die ik gaf. De volgende dag hadden we hier een avondsessie met pizza. Toen is die fles ook maar opengetrokken.’