Student
Medewerkers

Hét gezicht van de studentenbalie vertrekt

‘Als je broodjes kunt verkopen, kun je ook studenten helpen.’ Dat advies van een personeelschef zette Marion Rodenburg (65) er 35 jaar geleden toe aan te solliciteren als studentenbaliemedewerker van de Landbouwuniversiteit Wageningen. Binnenkort gaat ze met pensioen. Omdat het moet.
Albert Sikkema

© Guy Ackermans

Rodenburg werkte in de kantine van de bibliotheek in het Jan Kopshuis toen ze het bijzondere advies van haar chef kreeg. Ze volgde het op en nam in de zomer van 1982 plaats achter de studentenbalie in de Pedel aan de Heerenstraat. Daar werd toen nog gewerkt met typemachines en handgeschreven kaarten met tentamencijfers. Elk jaar in augustus stonden er lange rijen studenten voor de balie, tot op het Salverdaplein. Rodenburg kan zich nog de geur herinneren in de Pedel op natte woensdagen, als de studenten de lucht van de vismarkt voor de deur mee naar binnen namen. ‘En na de markt hadden we altijd grote dikke zwarte vliegen binnen.’

Duo Penotti

In 1994 verhuisde Rodenburg naar het nieuwe bestuurscentrum op Duivendaal. Samen met de helaas te vroeg overleden René Brookman – met Indisch-Nederlandse wortels – vormde ze ‘Duo Penotti’, het komisch duo achter de balie dat altijd in was voor een geintje met studenten. Maar ze was ook bijzonder servicegericht: altijd vrolijk, dienstverlenend en zin in een praatje. Soms was ze zo servicegericht dat ze eigen regels bedacht om de studenten te helpen.

In 2007 kwam Rodenburg uiteindelijk in Forum terecht, op de nieuwe campus. Ze werkt daar nu nog steeds achter de balie. Bovendien zit ze op de PhD Office, waar ze de visa, verzekeringen en registraties regelt van buitenlandse promovendi. Alles gaat inmiddels met de computer en e-mail. ‘Vroeger liep er nog weleens een hoogleraar binnen, toen kende ik meer gezichten.’

Studenten lezen niet

Maar sommige dingen veranderen niet. ‘Studenten lezen niet. Ze kunnen alle informatie online vinden, maar ze komen toch vaak nog even langs de balie, om bevestiging te zoeken.’ De laatste jaren ziet ze wel iets nieuws. ‘Steeds vaker komen pa of ma mee en die nemen dan het woord. Dan probeer ik het zo te plooien dat ik met de student kan praten.’ Bij de Chinese studenten werkt het anders. ‘Die geef je informatie en dan zeggen ze altijd: but my friend…’. Dan heeft een andere Chinese student ze iets anders verteld.’

Menig hoogleraar, onder wie de huidige rector magnificus Arthur Mol, heeft nog tentamens ingeschreven bij Marion Rodenburg. Maar nu moet ze stoppen met haar werk, want ze is 65 en een beetje. Daar baalt ze van. ‘Ik zal het werk zeker missen. Hier voel je je belangrijk.’

Toen ze net begon aan de Heerenstraat. Foto’s zijn van Marion Rodenburg.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.