Wetenschap - 1 januari 1970

Hartritme trekt zich weinig aan van vette vis

De vetzuren in vis hebben nauwelijks invloed op het hartritme. Niet bij gezonde mensen, en niet bij mensen met milde hartritmestoornissen. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van ir Anouk Geelen.

Vette vis is goed voor het hart. Dat komt, dachten onderzoekers, omdat ze het hartritme reguleren. Om die theorie te testen gaf Geelen eerst een forse hoeveelheid visvetzuren in capsules aan gezonde proefpersonen en keek daarna of hun hart efficiënter ging slaan. Er was geen effect. Toen ze de proef herhaalde bij een groep mensen met lichte hartritmestoornissen, ontdekte ze dat de visvetzuren het aantal ritmestoornissen niet verminderde. Wel lieten ze het hart een beetje minder snel slaan.

Toch durft Geelen niet te zeggen dat visvetzuren ‘dus’ niet werken. ‘Er lopen nog een paar grote onderzoeken’, zegt ze. ‘Pas als die zijn afgerond kun je daar iets over zeggen.’ Dat ze na vier jaar onderzoek zo weinig kan zeggen, ervaart de promovenda niet als frustrerend. ‘Zo gaat dat nu eenmaal in de wetenschap’, zegt ze. ‘Elk onderzoek is maar een stukje, en pas als je een heleboel stukjes bij elkaar legt, kun je wat zien. Bovendien is het nog maar de vraag of we straks, als de grote studies zijn afgerond, dat totaalbeeld wel hebben.’ / WK