Nieuws - 22 maart 2010

Hard gaan

Die woorden bezigen XTC-, speed en cokegebruikers om hun high te beschrijven. Drinkt u graag koffie?

Ik ben niet zo heel erg thuis in de drugswereld, af en toe rook ik in gezelschap een jointje. High zijn is leuk maar de totale apathie en de zware benen heb ik echt een hekel aan. Daar schijn je wat aan te kunnen doen door pure cafeïne door je joint te kruimelen. Dat bestaat en is makkelijk te verkrijgen op internet of in de smartshop. Verkoopt u pure cafeïne? 'Ja. Achttien euro voor 50 gram.' Mag het ook een beetje minder zijn? 'Vijftig gram is de kleinste portie.'
Buiten de deur van de winkel realiseerde ik me dat ik voor een luttel bedrag vijf keer de lethale dosis had aangeschaft zonder zelfs maar mijn paspoort te laten zien. Nederland is een raar land.
's Avonds op de bank bestudeerde ik mijn aanwinst. Het zijn fijne witte kristallen, als poedersuiker. Ik maakte een vinger nat, doopte die in het zakje en likte mijn vinger af. Bitter. Ik heb natuurlijk al menig kopje koffie gehad dus wist wat ik kon verwachten, maar niet precies hoe je het dient te doseren, dus even opzoeken. Een blikje energiedrank bevat 80 mg. Een mespunt is ongeveer 200 mg. Ik had dus om te proeven behoorlijk veel genomen. En ik moest nog naar een feestje en daarna uit.
Het feestje was de verjaardag van de zoon van kennissen. De hele tijd vertellen welke studie ik doe en wat dat inhoudt ging verrassend soepel en vermoeide me niet. Niets vermoeide me, eigenlijk. In de kroeg ging ik na een paar biertjes niet lekker. Ik had een paar keer zin om een onbekende aan te vallen als zijn kop me niet aanstond. Alleen het gebrek aan een aanleiding en mijn goedaardige vrienden hielden me tegen. Voortaan eerst even de bijsluiter lezen.