Nieuws - 5 maart 2009

HERBARIUMNATIONALISME

Naar aanleiding van de rubriek MI in Resource 17, over het Wageningse herbarium en het biodiversiteitonderzoek, de volgende reactie. Wageningen stopt met de plantentaxonomie, in het bijzonder met de taxonomie van de Afrikaanse tropische regenwouden. In 1953 gestart en 55 jaar later afgevoerd als te oubollig, niet rendabel, kortom on-Wagenings. De opruiming van de tropische richtingen nadert daarmee zijn eindpunt. Tropische bosbouw, landbouw, natuurbeheer en plantensystematiek: in Wageningen moet je er niet meer voor zijn. Hooguit bij de gepensioneerdenvereniging. Wageningen richt zich voortaan op rendabele kerntaken. Geef toe, aan de arme sloebers uit de tropen valt geen stuiver te verdienen.
De raad van bestuur wilde nog wel, maar de ministers hebben de knoop doorgehakt: biodiversiteit wordt gecentraliseerd in Leiden. In elk ander land ligt in het Nationaal Herbarium een referentiecollectie van de planten van het land. Het is tevens het centraal archief waar elke binnen- en buitenlandse onderzoeker zijn samples deponeert. Sinds Rio 92 valt er met genetic resources immers niet meer te spotten. Welnu, de ministers zien het Nationaal Centrum Biodiversiteit als een Ark van Noach, een alles-en-allescollectie, 300 el lang, 50 el breed en 30 el hoog. Alle soorten van de wereld worden erin ondergebracht. Megalomaan, zonder meer.
In Parijs en Londen staan nog van dat soort wereldherbaria, restanten van de negentiende-eeuwse ratrace naar de grondstoffen op de tropische continenten. En nu gaat Holland dat zachtjes overdoen? Wordt een herbarium dat niet rendabel is in Wageningen met al zijn synergie, plots wel rendabel door het te verslepen naar Leiden? Elke taxonoom weet dat het geen zin heeft herbaria van verschillende continenten te mengen. In Londen en Parijs liggen die ook gescheiden. Wageningen had dus beter geijverd voor een European Centre for African Biodiversity, waarbij de Franse, Belgische en Nederlandse Afrikacollecties samengevoegd worden, voor mijn part ingeplant op de Campus van Brussels University, de tweetalig Engels-Franse universiteit in onze Europese hoofdstad.
En nu nog een tip: Brussels University zoekt nog een landbouwfaculteit, een soort buitengoed waar de studenten en docenten in bos en hei, langs rivieren en bronnetjes hun ding kunnen doen. Wel, Wageningen ligt op maar twee uur rijden van Brussel…