Commentaar door: Francisca Noya en Alexandra Lobos, beide onderzoekers bij Fresh Food and Chains uit Chili.
Alexandra
: ‘Mijn ouders wonen in Valparaíso, en ze waren thuis toen de brand uitbrak. Vrienden van me zijn meteen naar een opvangcentrum gegaan en binnen een uur hadden ze zich georganiseerd om mensen op te vangen die uit de bergen naar het dal kwamen. Veel van hen zijn alles kwijtgeraakt, soms kwamen ze zonder schoenen naar beneden rennen, of met baby’s in hun armen. Drie dagen was er giftige lucht, en er waren asregens. Ik zat constant op internet om contact te houden met vrienden en familie.’
Francisca
: ‘Valparaíso is het culturele centrum van Chili. De mooie gekleurde huisjes en smalle straatjes in het dal zijn beschermd door Unesco. Er zijn 38 bergen in de stad die elk een eigen wijk vormen.’
Alexandra
: ‘In de krant stond dat de brand is ontstaan doordat een vogel op een elektriciteitskabel is geëlektrocuteerd en in brand gevlogen. Maar dat gelooft eigenlijk niemand. Aannemelijker is dat het platbranden van bossen om dure huizen te kunnen bouwen uit de hand is gelopen.’
Francisca
: ‘Duizenden vrijwilligers gingen direct aan de slag om te helpen en in menselijke ketens de brokstukken op te ruimen. Maar de stad is benoemd tot rampgebied, waardoor het leger alles gaat regelen. Gebieden worden afgesloten waardoor ingezamelde kleren en eten niet meer op de rampplek terechtkomen.’
Alexandra
: ‘Dat maakt mensen boos, ze vertrouwen de overheid niet. Er bleken bijvoorbeeld geen grote blusvliegtuigen te zijn, ook al zijn er al eerder branden geweest. De overheid is gewoon veel te slecht voorbereid. Daarom wachten we niet af. Er worden benefietconcerten gehouden, opbrengsten van voetbalwedstrijden worden gedoneerd. Mijn ouders willen een gezin adopteren om hen te helpen hun leven weer op te bouwen.’