©Shutterstock
De auteurs vergeleken de impact van verschillende maatregelen om de CO2-uitstoot te verminderen en kwamen tot de conclusie dat één kind minder nemen de grootste besparing oplevert.
Wat vindt u van deze conclusie?
‘De auteurs berekenen de CO2-uitstoot over meerdere generaties, waarbij ze de emissie van het kind en al diens nageslacht bij elkaar optellen. Door een kind minder te krijgen, kan de CO2-uitstoot met 58 ton worden gereduceerd per levensjaar van de ouder, zo stellen ze. Dit is wel een vrij ruwe schatting aangezien de emissies wereldwijd nogal verschillen. Het is een klassiek voorbeeld van neo-Malthusiaans denken, het argument dat ook wordt aangehaald als het gaat om voedselvoorziening: de wereldbevolking groeit exponentieel, maar onze voedselvoorziening niet. Het is echter niet duidelijk of er ook een directe relatie is tussen populatiegroei en CO2-uitstoot. Het probleem met dit argument is dat de populatie harder groeit in landen die over het algemeen een lagere uitstoot per hoofd van de bevolking hebben. Misschien dat dit in de toekomst nog verandert als de welvaart toeneemt, maar dan is het ook waarschijnlijk dat de populatie zal stabiliseren. In de landen met de meeste uitstoot, zoals Australië en Canada, is de bevolkingsgroei bovendien vooral gerelateerd aan immigratie en niet aan het krijgen van meer kinderen. Dus dat zou betekenen dat men met name in ontwikkelingslanden minder kinderen moet krijgen, om te compenseren voor de landen met een hoge CO2-uitstoot.’
Dus geboortebeperking helpt niet
?’Ik denk dat in veel landen geboortebeperking geen effectieve manier is om de klimaatproblematiek aan te pakken. Er zijn zoveel andere factoren van invloed en ik denk dat als er te veel nadruk wordt gelegd op geboortebeperking, dat dit ook kan afleiden van de meer directe maatregelen die mensen kunnen nemen. Als we het over de wereldpopulatie hebben, dan hebben mensen eerder de neiging om te denken: dat heeft niet met mij te maken. Dan gebeurt er vervolgens niks.’Wat is dan wel de oplossing? ‘Ik heb geen definitief antwoord, maar ik denk dat technologie hier een belangrijke rol zal spelen. Door te kijken hoe technologie mensen kan helpen om hun leefstijl aan te passen. Leefstijl is niet alleen een individuele keuze. Overheden spelen hierbij een belangrijke rol. Bijvoorbeeld door regelgeving die CO2-uitstoot moet reduceren en door het stimuleren van leefstijlkeuzes, denk bijvoorbeeld aan het subsidiëren van elektrische auto’s. Tegelijkertijd kunnen overheden ook innovaties op dit gebied stimuleren. Ik denk dat hier op de korte termijn veel meer winst te behalen valt.’
Lees ook eens:
‘Roer moet drastisch om in voedselsector’
Pleidooi voor radicaal andere landbouw
Groen op vakantie?
‘Impact van klimaatbeleid steeds lastiger in te schatten’