Student
Het echte werk

‘Finser werd het niet’

Wie? Mirte Reimerink, masterstudent Health and SocietyWat? Vier maanden stage bij de universiteit van Helsinki, afdeling sociale psychologieWaar? Helsinki, Finland

‘Toen ik in Helsinki aankwam, had ik nog geen woonruimte. Dat was een risico, maar ik had het bewust zo gedaan. Als je van een afstand een huis zoekt, weet je niet waar je terechtkomt en ik vond het nu extra belangrijk om leuke woonruimte te hebben, omdat ik dacht dat ik mijn sociale contacten niet uit het werk kon halen. Uiteindelijk vond ik een superleuk huis waar ik meteen een goed gevoel bij had.

Het is niet te beschrijven hoe raar dat is, dat moet je echt meemaken

Vooral met één huisgenoot kon ik het goed vinden. Tijdens een lang voorjaarsweekend ben ik met haar en haar vriendinnen wezen wandelen. Finser dan dat werd het niet, want we gingen eerst naar de supermarkt om worstjes te halen en grilden die bij een kampvuurplek in het bos, net als een heleboel andere Finnen doen. In de lente leeft het hele land op en gaat iedereen picknicken. Volgens de Finnen was ik precies op het goede moment daar, omdat het steeds langer licht werd. De zonsondergang was om half twaalf en de zonsopkomst om drie uur. In de tussentijd was er schemering. Het is niet te beschrijven hoe raar dat is, dat moet je echt meemaken.

Geen kopieerslaaf

Ik heb meegeholpen met een Europees project, The Precious Project, waarin een app wordt gebouwd om gezonde gedragsverandering te bevorderen. De app is voornamelijk gericht op voeding en beweging en is gebaseerd op wetenschappelijke kennis. Ik ontwikkelde feedback, teksten en vragen. Eigenlijk zou ik de bruikbaarheid van de app ook testen, maar het project liep uit, waardoor ik in tijdnood kwam. Voor mijn stage was het leuk dat ik veel verschillende dingen deed, maar voor mijn verslag over de bruikbaarheid was dat moeilijk.

Finland heeft een individualistische cultuur, maar aan de universiteit heb ik daar weinig van gemerkt, misschien vanwege de vele internationals. En de mensen bij sociale psychologie zijn sowieso al meer praters dan gemiddeld. Mijn collega’s waren ook heel open. Ze namen me meteen op in het team en ik mocht overal aan meedoen. Ze vroegen ook steeds naar mijn mening. Ik heb me ook nooit een kopieerslaaf gevoeld.

In het begin was ik wel bezorgd of ik genoeg mensen zou ontmoeten. Af en toe kon ik ook wel balen als ik alleen op mijn kamer zat. Dan was ik des te blijer dat er maar één uur tijdverschil met Nederland was en dat vrienden makkelijk op bezoek konden komen. Ik ben ook actief op zoek gegaan naar leuke activiteiten, zoals salsadansen. Toch is het soms ook niet erg om een dag rust te hebben en te genieten van je omgeving en van wat je doet.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.