Student - 20 september 2007

Fellatio

Een beetje duf, behoorlijk bezweet en ontzettend moe zit ik op de fiets onderweg naar station Ede-Wageningen. Ik kom net van rugbytraining en na een verwoede poging om de trein van tien over nog te halen, ben ik hopeloos verdwaald in het duister van nachtelijk Wageningen Hoog. Gelukkig heb ik het juiste pad weer gevonden en kan ik wat bijkomen van mijn dwaalcross, wetende dat hoe langzamer ik fiets, hoe minder lang ik op de trein van – inmiddels - tien over half hoef te wachten.
Aldus berustend in mijn lot trap ik rustigjes voort als ik in mijn ooghoeken het woord ‘fellatio’ voorbij zie komen. Bij nadere inspectie blijkt het te gaan om een bushokjesreclameposter van Ferio vakanties. ‘Fellatio’ is nergens te bekennen.
Het voorval houdt me de rest van de fietstocht bezig. Dat het slechts verbeelding is geweest, lijkt me vrij stug. Niet dat dergelijke schunnigheden in mijn onderbewuste niet voorkomen, maar een moeilijk woord als fellatio neem ik gewoonlijk niet in de mond.
Ik kom tot de conclusie dat het een heel slimme marketing truc moet zijn geweest. De e en de r van ‘ferio’ lopen zodanig in elkaar over dat de r gemakkelijk voor een l aangezien kan worden. De a en de t uit ‘vakanties’ - toevallig op ongeveer de juiste plaats - zijn de laatste ingrediënten voor een smakelijk eindproduct.
Als ik mijn fiets de rekken in duw, zie ik het bord nog een keer staan en verdomd als het niet waar is: ik ga er nog eens goed naar staan kijken. Ik zie een jonge vrouw (het zal ook eens een oma met een badmuts zijn) die, met een blij verraste gezichtsuitdrukking, uit de zee is opgestaan. Het water dat via haar mondhoeken van haar gezicht afstroomt, komt - met het woord fellatio nog in mijn achterhoofd - ietwat suggestief over. En of het nou echt een marketingtechnisch hoogstandje is of dat het gewoon aan mijn sick mind ligt: ik heb de hele treinreis regelmatig aan Ferio vakanties gedacht en ik durf te wedden dat de helft van de mensen die dit leest gaat kijken waar ik deze onzin vandaan heb.