Alle honden doen dat, significant! Een hond voelt het magnetisch veld en past zijn poeppositie daarop aan.Mijn zoon leest het op internet en vertelt het vol verbazing.Ik duik direct de digitale bieb van de WUR in. Artikel gevonden, maar ja….., ik word ook aangetrokken door andere interessante titels en dan begint een associatieve zoektocht door al die kennis. Ik surf, ik zwem, ik baad in kennis. Er zijn 42.370 journals waarvan 15.476 online. Een miljoen publicaties per jaar! Een oceaan aan kennis. Zo kom ik een artikel tegen waarin staat dat koolmezen kunnen ruiken wanneer rupsen aan een fruitboom vreten. De boom zendt dan een signaalstof uit en dat ruikt de koolmees. En Bolderik, een giftig onkruid in granen, stimuleert, door allelopathie, de groei van graan! Hoe ingenieus wil je het hebben?Er sluipt een machteloosheid in me: ik wil het allemaal weten. Ik ben adviseur, ik werk met boeren en ik weet dat boeren al deze kennis willen hebben en integreren in hun bedrijf. Maar dat kan niet! Ik kom nooit door deze digitale diarree, deze wetenschappelijke incontinentie heen. Ik begin te zweten, ik voel een soort dronkenschap, een verheven gevoel: de kennis is er maar hoe moet een boer dat allemaal toepassen? Waar is de wetenschappelijk evenknie van de boer? Waar is de wetenschapper die dagelijks net zo geïntegreerd denkt en beslist als een boer? Of als een manager, of een mkb-directeur of een arts? Laten we in 2014 onze bureaus en computers in de oost-west positie zetten en wat minder poepen en onze energie gebruiken om na te denken over de toepassing van al die kennis!
Evenknie
Bob doet het ook! Het is ongelooflijk! Als mijn hond moet poepen schiet zijn lijfje, als door een magneet aangetrokken, in de noord-zuid richting en laat dan zijn keutel vallen.
