De periode waarin ik deze column heb verzorgd viel min of meer samen met het tijdperk Bleker. Maar ook al was de verleiding groot, de beknopte beschouwingen zijn niet blijven steken in droeftoeteren over het natuurbeleid in ons land. Een veelheid aan onderwerpen passeerde de revue, nu eens met de focus op Wageningen, dan weer met een meer op de wereld gerichte blik. Een kunstwerk op onze eigen campus voerde net zo gemakkelijk naar een column als het Schotse Drumnadrochit aan de noordoever van Loch Ness of Robbeneiland in Zuid-Afrika. Soms kon ik het niet laten de bespiegelingen te verbinden met mijn persoonlijke wereld, de kersenboom in onze tuin waarvan de enkele kers die tot ontwikkeling kwam ook nog eens door houtduiven werd opgegeten of de jeugdherinneringen aan mijn dierbaar kauwtje Sjaak. Na drie jaar is dit mijn laatste column in Resource en daarmee geef ik het estafettestokje door aan een ander. Ik wens mijn opvolger alle goeds, plezier en succes toe. Hij of zij zal snel ontdekken dat de Wageningse gemeenschap een fascinerende is. In het grotere verband waarin zij moet zien te functioneren biedt ze veel stof tot nadenken en reflecteren. Joop Schaminée
Estafettestokje
Aan alles komt een eind heeft in het Engels een variant in All good things come to an end. Waar in het Nederlands toch vooral het fatalisme voorop staat, heeft de Engelstalige uitdrukking een wat meer weemoedige klank. Hoe het ook zij, na drie jaar en meer dan zeventig stukjes is het tijd om het…
