‘Voor mijn thesis heb ik onderzoek gedaan naar de invloed die het malariamiddel Coarten heeft op de geurprofi elen van mensen, en daardoor ook op de aantrekkelijkheid van mensen voor muggen. Samen met iemand die bekend was met de omgeving heb ik nylonsokken uitgedeeld aan de bewoners. Zij moesten de nylonsokken 20 uur aan en daarna verzamelde ik ze weer en deed ik ze in de diepvries, om later te onderzoeken. Het idee is dat muggen een bepaalde geur aantrekkelijk vinden en ik onderzocht hierin het effect van leeftijd.
Tussen het onderzoeken door heb ik in Kenia ook heel veel gereisd. Zo ben ik naar het Rondo Retreat geweest, een resort met een inrichting die je helemaal terugbrengt naar 1920. Dat was echt heel gaaf. Je kreeg elke dag om 4 uur thee met gebak op de porch en er waren apen in de bomen bij je terras die ook gezellig kwamen kijken. Je was dus echt een beetje terug in het koloniale tijdperk. Gelukkig hadden we wel moderne gemakken zoals een koelkast. Bij de bungalow hadden we onze eigen gids. Eén keer zijn we om 5 uur opgestaan om naar Kakamega Rainforest te gaan. Dat is de mooiste plek die ik ooit heb gezien. Overal groen en wilde dieren. We zijn een stuk het woud ingelopen en op een grote vulkanische heuvel gaan staan. Daar heb ik de mooiste zonsopgang van mijn leven gezien. Het reizen zelf was lastig omdat het verkeer echt een chaos is. Dat is heel angstaanjagend. Je ziet bussen met boomstammen van zo’n 10 meter erop gebonden. Mensen halen in door plotseling heel veel gas te geven en van verkeersregels is niks te bekennen. Wij wilden een keer op straat omdraaien, omdat we een afslag hadden gemist. Opeens kwam er een pikipiki, een soort motor, van achter een vrachtwagen. De bestuurder schraapte langs onze auto, viel heel hard en rolde een eind door over de weg. We zijn snel gestopt en ik heb de man eerste hulp gegeven en naar een kliniek gebracht. Gelukkig kwam hij er goed van af.’