tekst Madhura Rao illustratie Henk van Ruitenbeek
Emelie Perrson,
Masterstudent Agricultural economics and management aan de Swedish University of Agricultural Sciences in Uppsala
‘Wat ik het meeste mis van mijn eigen universiteit is onze studentenvakbond. Die doet van alles, van het ondersteunen van studenten bij studiezaken tot het organiseren van etentjes en feesten. Bij de vakbond hebben we veel traditionele feestdagen die we gedurende het jaar vieren en omdat de universiteit zo klein is, voelt de bond ook een beetje als familie. Iedereen kent elkaar.
Als ik naar huis ga, zal ik waarschijnlijk de internationale sfeer in Wageningen missen. Uppsala heeft ook wel internationale studenten, maar niet zoveel als hier. Vrienden maken van over de hele wereld zie ik als een grote kans. Ik zal ook de mooie Wageningse campus missen en het systeem met zelfstudieweken. Dat hebben we in Zweden niet.’
Jozef Nijeholt,
Bachelorstudent Human geography, urban and regional planning aan de University of Amsterdam
‘Om eerlijk te zijn ben ik niet zo tevreden over mijn eigen universiteit. Dat is een van de redenen waarom ik vakken ben gaan volgen aan een andere universiteit. Maar ik mis mijn vrienden wel. Die zie ik normaal altijd na college of tijdens het studeren. En omdat de UvA in het centrum van Amsterdam zit, mis ik ook het mooiste deel van mijn stad.
Daar staat tegenover dat ik de vakken hier heel goed vind en het gevoel heb dat ik meer leer in Wageningen. De manier waarop studenten hier worden behandeld is ook veel prettiger. Docenten zijn relaxter en makkelijker te benaderen. Mijn eigen universiteit voelt soms als een grote fabriek; Wageningen University is persoonlijker.’
Nathalie Unsen,
Masterstudent Food safety aan de University of Natural Resources and Life Sciences, Vienna
‘Mijn opleiding thuis is heel klein. Ik ken bijna al mijn studiegenoten en vind de vertrouwde sfeer in de colleges heel prettig. Bij WUR zijn de colleges veel voller – tenminste, degene die ik volg – en daardoor is de sfeer anoniemer.
Ik denk dat ik de campus van WUR het meest zal missen. De hoofdcampus van mijn eigen universiteit is heel mooi, maar helaas zit mijn departement in een ander deel van de stad. Hier zit ik het vaakst in Forum en Orion. Ik vind het ontwerp van de gebouwen mooi, met zo veel open ruimte en een prachtig uitzicht op de buitenruimte en de vijvers.’
Brechje Oonk,
Bachelorstudent Public health aan Leiden University College, Den Haag
‘Ik ben gewend aan kleinere klassen waarin vanzelfsprekend ook meer discussie plaatsvindt. Soms zou ik willen dat er in de colleges hier meer ruimte was om van gedachten te wisselen. Er zijn zo veel mensen met zo veel verschillende achtergronden; we kunnen echt van elkaar leren. Maar het is verbazingwekkend om in de pauzes de discussies te horen; dat maakt het gebrek aan uitwisseling in de les weer goed.
Ik ben heel blij met de praktische benadering van bestaande problemen in de vakken die ik hier volg.
Er komen veel gastdocenten uit het veld over hun eigen ervaringen vertellen. Dat geeft een uniek inzicht in de onderwerpen die we behandelen. Luisteren naar iemand die hetzelfde heeft gestudeerd als ik en die nu in de echte wereld echte problemen oplost, motiveert mij om hard te werken. Dat zal ik zeker missen als ik naar huis ga.’
Sharon Varughese,
Bachelorstudent Environmental leadership and pollution biology aan The Arctic University of Norway, Tromsø
‘Wat ik mis van mijn studie in Noorwegen zijn de kleinschalige groepslessen. We hebben niet alleen colleges zoals hier, maar ook lesuren waarin een docent, promovendus of oudere student ons helpt bij specifieke kwesties. In die kleine groepen discussiëren en leren we meer.
Ik denk dat ik de Wageningse sfeer zal missen als ik terugga. Ik vind de colleges en docenten goed en ik houd van het internationale karakter van WUR. Ook vind ik het fijn dat er hier een sportcentrum is. Wat ik het meest zal missen zijn de groepsprojecten. Thuis hebben we ook wel groepslabs, maar we rapporteren individueel. Hier werk je van begin tot eind samen aan het project en dat vind ik heel leuk.’
Lucie Aragon,
Masterstudent Organic agriculture aan de Université de Bordeaux
‘Wat ik het meeste mis, naast mijn familie en vrienden, zijn rock-’n-rolllessen en -feesten, de bergen en hiking. Ook vind ik het in Wageningen soms eenzaam vanwege het periodesysteem en de grote hoeveelheid werk. Op mijn eigen universiteit ben ik elke dag met dezelfde mensen.
Maar dit semester aan WUR heeft me wel laten zien hoe anders en hoe goed een grotere en beter georganiseerde universiteit kan zijn. Alles lijkt hier zo simpel.
De colleges zijn concreet, met verschillende interessante docenten. We hebben toegang tot een grote hoeveelheid computers, kamers en andere voorzieningen. Ook is er veel ondersteuning: studenten- en studieverenigingen, events, conferenties en workshops. Ik ben heel blij dat ik daar deel van mag uitmaken en zal het leven hier zeker missen.’