Nieuws - 1 maart 2011

Een Stukje Gezelligheid

Alles voor de kunst: ik móest een keer Boer zoekt vrouw kijken. Het zou zeer Wagenings zijn.

Blogger_YK.jpg
De beste vriendin van mijn wederhelft zei: 'Als je voor Resource werkt moet dat. Het heeft gewoon alles: suspens, sociale spelletjes, boeren, dating. Heerlijk.' Het enige dat ik ervan wist is dat Yvon Jaspers (geboren en getogen in hetzelfde gat als ik, verder niets mee te maken) beweerde eigenhandig een 'stukje' gezelligheid terug te hebben gebracht op 's lands kijkbuis. Dit kleine artikeltje in de Telegraaf bleek een proloog van het holle gelul waar het programma vol mee zit. Volgens Yvon is 'het gevoel van warmte' dat het programma brengt onbetaalbaar. 'Dat is voor mij misschien wel de grootste waardering.' Zum kotzen! Is het niet om het wrede verkrachten van de Nederlandse taal met allerlei nietszeggende toevoegingen zoals 'een stukje' en 'je moet gewoon je ding kunnen doen' dan wel om het kunstmatig inkleuren van het vlakke gevoelsleven van de deelnemers.
Even kort over de opzet van het misbaksel (kennelijk kijkt het hele land, dus waarschijnlijk ten overvloede. Misschien kloppen de details niet, ik heb een aflevering half gezien. Scheldend.): boeren en boerinnen zonder partner laten zien wat ze in huis hebben in de hoop een geschikte partner uit te kunnen kiezen uit het publiek van Boer Zoekt Vrouw. Nee, geen pseudowetenschappelijk matchingsysteem waarmee men tegenwoordig kennelijk aan de partner komt, gewoon op de bonnefooi een brief uit een zak met 1000 anderen vissen en hopen dat het wat is. Protip: alleen lege hulzen waar al tien 'foute mannen' overheen zijn geklapt sturen die dingen. En elke keer trappen ze er weer in. Dan maar een veilige lieverd en een beetje beroemdheid.
Om mij te werven zei de vriendin: 'Het gaat over boeren in een isolement die ineens met andere mensen in contact worden gebracht. Zoooo Wagenings!' Ik hoop het verdomme toch niet.