Student - 16 oktober 2012
De klok tikt sneller in de ochtend
Je hebt twee soorten mensen; vroegkomers en laatkomers. Van nature behoor ik meer tot de laatste categorie, helaas. Al ben ik in Wageningen vanwege het openbaar vervoer noodgedwongen een vroegkomer geworden. De trein bleek niet op me te wachten.

Neem nou vorige week zaterdag. Een bruiloft van vrienden. Popelend van enthousiasme reden mijn twee vriendinnen en ik weg. We hadden twee keer de tijd gerekend die de routeplanner ons adviseerde. We wilden koste wat koste op tijd zijn. Een vrolijk ontspannen ritje volgde. Met een paar verkeerde afslagen, dat dan weer wel, maar gelukkig hadden we dat al ingecalculeerd. Toch lag het tijdmonster weer op de loer. Opeens bleken we nog maar een kwartier te hebben! Gelukkig gloorde onze bestemming al aan het eind van een lange, smalle weg. Behalve dan dat de zacht doortuffende tractor voor ons klaarblijkelijk van alle rust genoot die bij een relaxte zaterdagochtend hoort. Volgde alsnog een race tegen de klok, het afsnijden van een treuzelende auto op de parkeerplaats (waarin ook bruiloftgasten bleken te zitten), een sprint van klikkende hakken en fladderende jurkjes. Gelukkig had bijna niemand door dat, terwijl de prachtige bruid vergezeld door plechtige muziek het altaar bereikte, er nog drie, hijgende en rood aangelopen bruiloftgasten op de achterste rij plaatsnamen. Dit gebeurt mij echt nóóit meer. Ik blijf hopen.