Nieuws - 27 september 2007
De haringshake
‘Hoe zou jij het vinden om eens echt iets van betekenis toe te voegen aan je leven? Om eens een keertje niet alleen maar aan jezelf en jouw gemoedstoestand te denken? Om te denken in wij-vorm: hoe voelen wíj ons, zijn wij allemaal gezond? Kun jij je hierin vinden en wil jij je, twintig minuutjes maar, geven aan de wetenschap? Dan zou dit bericht wel eens heel interessant voor jou kunnen zijn.’
Het proeven neemt ongeveer tien minuten in beslag. In een wit lokaal met roze licht wordt het eerste bekertje door een luikje geschoven. Het voedingsmeisje lacht er vriendelijk bij en zegt nog ‘succes’. Voorzichtig ruik ik aan het bekertje. Dat komt hard aan. De geur van haring met het uiterlijk van yoghurt met vetbolletjes is wat veel voor de nuchtere maag. Ik verbijt me in naam der wetenschap en sla het dikke goedje achterover. Slik. Gelukkig staan er water en crackers om ‘de smaakzintuigen weer te neutraliseren’. Er volgen nog drie drankjes die beduidend lekkerder zijn, en na een dropje ‘voor de smaak’ en nog een lieve glimlach zit het werk erop.
Naar alle waarschijnlijkheid was het eerste drankje het gezondst, want het had een overduidelijke omega-3-smaak die achter de huig blijft hangen. Het mooie is dat er een vervolgonderzoek komt waarbij de proefpersoon een halve liter van deze drank moet opdrinken. Ik wens deze mensen alvast erg veel succes. Zoals in het mailtje stond: ‘misschien ben jij dan wel een van de mensen die iets toegevoegd heeft aan deze wereld, iemand die écht trots kan zijn op zichzelf’. Burp.