Student

De donderdag die niet bestaat

De laatste dag van de AID kent natuurlijk ook een nacht. En die wordt ten volle benut, signaleert blogger Geert van Zandbrink. Over vroege uurtjes die late uurtjes worden en "de 1 januari van het Wageningse studentenleven".
Geert van Zandbrink

© Sven MenschelDe kerkklokken luiden met twaalf slagen een nieuwe dag in, die getekend zal worden door sereniteit op straat. Maar dat is voor later, want bij de laatste avond van de AID hoort een nacht, die ten volle benut zal worden. De eerste uren van de donderdag na de AID omvatten het energieke hoogtepunt van de dag. De laatste van zes dagen informatie, ’s avonds afgelost door feesten: wat een manier van introduceren aan het Wageningse studentenleven. In de eerste stralen zon over de Hoogstraat druipen moegestreden AID-lopers af richting hun onderkomen.

Op de verenigingssociëteiten is het kraaien van de haan geen luiden van de avondklok. De verlossing van de druk van gastvrijheid geeft het startsein voor een feest met de leden van de vereniging. Er valt tenslotte iets te vieren: er is een nieuwe lichting aan inschrijvingen binnengehaald, wat ervoor zal zorgen dat de vereniging wederom een jaar zal voortbestaan. Een merkwaardig mengsel van alcohol en adrenaline houdt de studenten op gang. De vroege uurtjes worden de late uurtjes en tegen de tijd dat de winkels aan de Hoogstraat goed en wel geopend zijn, strompelen de laatste studenten tevreden naar hun bed.

Een merkwaardig mengsel van alcohol en adrenaline houdt de studenten op gang

Dan begint de grote leegte. Geen moment in het jaar is Wageningen zo overrompeld door de aanwezigheid van studenten en toch zo berust in kalmte. Het is de 1 januari van het studentenleven, maar dan zonder de klamme, koude oliebollen en de marathon aan oudejaarsconferences. Het gerucht gaat zelfs dat de donderdag na de AID non-existent is.

Ook rond het avondeten is de Hoogstraat is een levend stilleven. Hier en daar trekt een student heldhaftig naar de supermarkt voor een diepvriespizza. De echte strijder weet zichzelf te mobiliseren voor een treinreis naar zijn ouders, voor een volledig verzorgd revalidatieproces. Een tas vol was in de ene hand, een vette snelle hap in de ander.

Nog voor het donker is kruipt studerend Wageningen alweer ronkend onder de wol. En dan: stilte. Een hele lange nacht.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.