Nieuws - 6 december 2007
Cradle to cradle
Mag ik daar in Gaia’s naam even flink doorheen schieten?
Vroeger, vroeger was er helemaal geen afval. Stront ging het land op, bakstenen werden zolang mogelijk hergebruikt, voedselafval ging naar de varkens en alles werd eindeloos gerepareerd. Bij mijn welgestelde grootouders werd een papieren boterhamzakje zo lang mogelijk gebruikt en van een trui die niet meer te herstellen was werden nog de woldraden uitgetrokken voor nieuwe toepassing. En werd er wel iets weggegooid, dan kon dat in de natuurlijke kringlopen opgenomen worden.
Het systeem was dus: reduce, repair, re-use en recycle – in deze volgorde. Reduce staat voor: produceer en koop alleen wat echt nodig is. En daar zit dan het grote verschil met de van-wieg-tot-wiegers. Zij negeren het onvermijdelijke fenomeen van entropie. Bij elke omzetting van energie is er verlies. Alle recycling kost energie. Vandaar dat recyclen en upcyclen pas in laatste instantie moeten plaatsvinden. Om onze biosfeer nog een beetje overeind te houden, moeten we gauw van de huidige maatschappij met haar torenhoge entropie naar een sobere, met veel lagere entropie.
Zeker, hiertoe draagt bij dat producten recyclebaar zijn. Maar dat is het dan. Het mag geen concept worden dat verdere groei legitimeert, waardoor die groei met schuldeloos gemoed wordt doorgezet. Nieuwe wijken, autofabrieken, recreatieparken – wat kwam er in het programma niet allemaal voorbij. Maar ja, het dient de verdere groei, en daar is het kapitaal tevreden mee. Gaat u dus maar lekker door, heren en dames wiegers. Trekt u zich vooral niks aan van de somberkijkers. Voor hen is het immers: van de wieg tot het graf!