Nieuws - 25 augustus 2010

Condooms tussen de ijsschotsen

Onderzoek

Merel C********** mocht onderzoek doen op Spitsbergen tijdens haar stage bij het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee. De vijfdejaars Biologie zat een maand in de onderzoeks-enclave Ny-Ålesund met poolvossen en af en toe een cruiseschip.

'Ik deed onderzoek naar het effect van CO2 op oceaanverzuring. Voor mijn komst waren negen grote condooms van twee meter doorsnee en dertig meter diep in het water geplaatst. In die mesocosms hebben we CO2-niveaus uit verschillende tijdperken nagebootst, bijvoorbeeld van de pre-industriële fase en de verwachte waarden voor het jaar 2300. We bestudeerden hoe kleine algjes, het picoplankton, zich onder die omstandigheden ontwikkelen. De laatste week hebben we ook andere nutriënten toegevoegd zoals fosfaat, stikstof en silicaat. Daardoor krijg je algenbloei.'
Agressieve ijsbeer
'Ny-Ålesund voelt als het einde van de wereld. Vanaf de hoofdstad van Spitsbergen is het nog een hele dag varen. De rust en stilte zijn echt onbeschrijfelijk. Het dorp is vredig, maar daarbuiten begint de ruige natuur. Je vaart met kleine bootjes tussen de ijsschotsen, en elk moment kan een agressieve ijsbeer je pad kruisen. Er gaat altijd een geweer mee. De gletsjers maken een onheilspellend geluid. De lucht in het ijs warmt op in de zomer, waardoor het ijs scheurt. Dat rommelt als donder.
'Er leeft hier niet veel. Toch zie je zeehonden die een lekkere ijsschots uitzoeken om op te zonnen. En onder ons huis zat een poolvos met een nestje. Je hoorde ze 's nachts piepen, en overdag speelden ze buiten. Af en toe werd de rust verstoord door een cruiseschip dat aanmeert. Dan gaat er een winkeltje open met belachelijk dure souvenirs. Bezoekers betalen so-wie-so tien euro landingsbelasting, en dat is een belangrijke inkomstenbron voor het onderzoek.

Onderzoeksteam voor de kust van Spitsbergen.
'Tijdens mijn verblijf was het 24 uur per dag licht, echt bizar. De zon draait een cirkel boven je hoofd, maar gaat niet onder. Als het helder is, wil je gewoon niet gaan slapen omdat het zo lekker is. Je hebt ook meer energie om te werken, we maakten dagen van twaalf uur, ook in de weekenden. Maar op een gegeven moment was ik zo moe, toen viel ik gelukkig vanzelf in slaap.'

Merel hield voor Vroege Vogels een korte weblog bij over haar onderzoek: http://vroegevogels.vara.nl/Weblog-Expeditie-Spitsbergen.683.0.html