Voor het eerst is ‘Etmaal’ in Wageningen… Werd tijd?‘Misschien wel. Onze opleiding is in zekere zin een vreemde eend in de bijt. We zijn gespecialiseerd in de communicatie die samenhangt met het oplossen van maatschappelijke problemen vanuit de natuurwetenschap. Dat geeft ons een veel bescheidener profiel dan de grote communicatieopleidingen in Nederland en Vlaanderen. Dat het congres nu hier wordt gehouden zegt iets over erkenning, maar ook iets over onze eigen ambitie.’
Is die speciale positie van Wageningen terug te zien in het programma?‘Deels wel. Een keynote speaker was onze Wageningse entimoloog Marcel Dicke, die vertelde over de communicatie tussen insecten. Dat kan natuurlijk alleen maar op deze universiteit. Maar verder is het programma uitgebreid en zeer gevarieerd, dat zijn echt niet alleen Wageningse thema’s.’
Als het gaat om communicatie over maatschappelijke problemen lijkt er vaak een kloof tussen wetenschap en publiek. Denk aan klimaat of de ophef rond de inententing tegen baarmoederhalskanker. Heerst er een crisisgevoel in jullie vakgebied?‘Nee, kloven zijn er altijd. De communicatiewetenschap houdt zich juist bezig met het overbruggen daarvan, zonder de illusie te koesteren dat het op een zeker moment klaar is. Bovendien zie ik ook positieve ontwikkelingen. Zo wordt er veel meer over wetenschap gecommuniceerd naar een breed publiek dan twintig jaar geleden. Dat je daarmee niet gelijk rust creëert in de hoofden van de mensen, is niet alarmerend. De wereld is nu een maal geen rustige plek. Kennis kan ook verontwaardiging oproepen.’
Jullie koppelen het congres ook aan jullie jubileum.
‘Dat klopt, in september bestaan we vijftig jaar. Dat maakt het natuurlijk best bijzonder dat we juist in dit jaar het congres naar Wageningen hebben kunnen halen. Maar in september gaan we er ook nog aandacht aan besteden. Wees maar niet bang.’