Wetenschap - 12 september 2002

Column: Veerkracht

Het was ook te mooi om waar te zijn: succesvol ondernemer (akkerbouwer en eigenaar van een landbouwmechanisatiebedrijf) reorganiseert Wageningen Universiteit. Of eigenlijk: fuseert de universiteit met een BV van ex-ambtenaren. Een mooi lesje voor de abstracte vaagkijkers van de universiteit. Pak slaag van een praktijkman. Net of Heinsbroek de NMA reorganiseert. En het mooiste is dat het plan afkomstig was van Bram Peper: PvdA-coryfee die bedrijfsmatig leerde denken in de Rotterdamse haven (waar ook betaalde priv?-reisjes konden worden gemaakt). Peper, die een relatie aanging met VVD-topper Smit-Kroes (maar dan later zonder Smit). Dat heb ik nooit begrepen. Vroeger zei men: twee geloven op ??n kussen, daar slaapt de duivel tussen. Nu hoeft dat voor mij ook weer niet, maar dat een socialist zich zo gemakkelijk in Kroes' Nyerode-circuit laat opnemen is in mijn ogen verdacht. Want wat roepen die Nyerodianen? Fuseren! Goed voor de aandeelhouderswaarde. Etc. En we weten inmiddels waar dit toe leidt. Veel fusies mislukken sowieso, terwijl een meerderheid nooit het beloofde voordeel haalt. Op dit moment schudden de beurzen nog na van de opgeklopte successen uit de zogenaamde 'nieuwe' economie. Terwijl alles weer naar zijn oude proporties terugkeert zitten beleggers en pensioenfondsen (en de vakbond nota bene!) met de gaten.

Niet dat een zakenbrein hieronder lijdt. Dat is allang binnen of is alweer vertrokken naar een nieuwe klus. En dat is nou precies wat Veerman doet. Hij deed het bij de Greenery; en deed het weer in Wageningen. Tegen de tijd dat hij weggaat is de boel al aan het inzakken. De lucht loopt er aan alle kanten uit en je moet snel zijn wil je niet tussen de neerstortende brokstukken beklemd raken. En zo komen onschuldigen tussen wal en schip terecht. Niet dat Veerman daarmee zit. Zijn meest gehoorde uitspraak is immers: "Als het je niet bevalt, dan hoor je hier niet thuis". Zie je het al voor je: op een vergadering van boze boeren? En er emigreren er al zoveel. Cees laat graag horen wie de baas is. NRC noemde hem een doener. Nou, dan wel eentje die anderen de boel laat opruimen. De Greenery ging bijna failliet aan zijn megalomanie en voor Wageningen houd ik mijn hart vast.

Veerman doet me denken aan dat wasmiddel met ongekende waskracht: Omo Power. Witter en schoner dan ooit. Helaas vallen na een paar wasbeurten de gaten in je goed. Z? schoon; je kijkt er gewoon doorheen. Dat krijg je als je alleen maar aan de buitenkant werkt. Binnen is het een gatenkaas die na enig duw- en trekwerk vanzelf openscheurt. Een andere uitspraak van Veerman: "Ik leer alleen van mezelf". Mijn conclusie: Cees moet zichzelf eens vermanend toespreken, want van enig toenemend inzicht is nog niets te zien. Tijdens zijn eerste werkdag liet hij gelijk een bestrijdingsmiddel toe. Voor de uienteelt, waar hij als akkerbouwer zelf de vruchten van plukt. Zo is Veerman. En Wageningen? Wageningen zal het de komende tijd nog moeilijk genoeg krijgen om de puinhoop te re-reorganiseren. Ik wens ons veel veerkracht toe.

Egbert Lev