Wetenschap - 6 december 2001

Column: Sex-appeal 2nd

Een tijd geleden is er in ons aller Wb een verhaal verschenen over het sex-appeal van de mannelijke studenten in Wageningen. Dat verhaal kwam erop neer dat mannelijke Wageningers het sex-appeal hebben van een chimpansee met een slipje aan, en omdat de vrouwelijke medestudenten de mannen meenden te moeten ontzien, gaven ze toch nog het respectabele cijfer 5,4. Het verhaal meldde ook dat als de Wageningse meisjes goed geklede, knappe studenten zochten, zij dan massaal uitweken naar Groningen.

Toen al voelde ik mij geroepen hierop te reageren; ik heb dat echter niet direct gedaan, omdat mij de moed in de schoenen zonk over zoveel onrecht dat de mannen aangedaan wordt in deze tijd waarin de mannen toch al zo zwaar gebukt gaan onder het post-femine-war-syndrome, ook wel bekend als het PFW-syndroom.

Begrijp me goed, op de Wageningse man valt een hoop af te dingen, je hebt hier in Wageningen een hoop kerels met een baard van vijf dagen oud en een uiterlijk als waren ze net terug van een voettocht door Afghanistan. Wageningen UR wil graag af van haar Landbouw-imago, maar het lijkt er helaas op dat de studenten niet of nauwelijks van die boodschap doordrongen zijn. Let wel, studenten, en niet alleen de mannen. De geest van 'Boer Gerrit en vrouw Truus' waart nog steeds rond in de wandelgangen van de universiteit, en niet alleen daar, ook in het uitgaanscircuit van Wageningen. De studenten lopen nog net niet op klompen te swingen op de nieuwste house-beat van Eminem, maar dat komt waarschijnlijk omdat klompen verboden zijn in de discotheek.

Die mannen zijn inderdaad allesbehalve Brad Pitt's in spe, maar van de vrouwen kan nou ook niet bepaald gezegd worden dat zij kunnen solliciteren naar een rol in de nieuwste James Bond-film.

Om over het kleedgedrag nog maar te zwijgen, wat ik dus niet doe, daar niet van.

In discotheek 'de boer'nkeet' te Oldebrandewien vind je nog beter geklede meisjes dan in caf? De Tijd, trendy uitgaanscaf? bij uitstek, naar Wageningse begrippen dan. Meisjes zie ik geregeld verschijnen in een broek formaat tentdoek (om de cellulitis te verbergen?), en een vest, vers van een verkracht schaap gerukt.

Kan zijn dat de Taliban daar nog van in extase raken, echter ik ben de Taliban niet, en ben dus van mening dat aan deze getuigenissen van wansmaak echt een einde gemaakt moet worden. Dan praat ik nog niet meteen over een mode-crime-unit, maar meer over verhalen zoals deze, die hopelijk de Wageningse meiden een prikkel geven om wat aan hun kleedgedrag te doen. Het zou me ook niks verbazen als een betere dresscode bij de studentes de jongens ertoe zal bewegen zelf ook wat aan hun Survival-look te doen.

Tot het zover is, ga ik wel fijn stappen in Groningen, een beetje proeven van de goede smaak.

Roald Goorman