Wetenschap - 26 september 2002
Column: Onwijs
Column: Onwijs
Ze doen zo hun best. In hun enthousiasme om te laten zien wat ze de afgelopen decennia hebben geleerd passen ze alle stijlen door elkaar toe. Eigenlijk zijn ze altijd experimenteel en vrijgevochten gebleven, maar twee lessen van latere generaties hebben ze heel goed onthouden: besturen is afslanken (jaren tachtig) en wie iets wil bereiken zet een snelle organisatie neer. Tegenvallers laat je mooi wegwerken (d? les uit de jaren negentig) en zelf laat je de mooiste resultaten zien. Liefst gebruik je een holding. Snel pak, snelle babbel en B je moet het ze nageven B alle ellende lekker ver weggestopt in kenniseenheden. Laat het middenkader hier zijn tanden maar op stuk bijten. Uit de praktijk van onderzoek en onderwijs zijn immers weer nieuwe baasjes opgeklommen die maar al te graag uitvoeren wat hun door de hoge bomen wordt voorgehouden. En die op hun beurt willen laten zien hoe goed ze het begrijpen.
En zo wordt het hoofdgebouw teruggebracht tot een kantoortje waar niemand (student, buitenlander, opdrachtgever) nog aan hoeft te kloppen. Waarmee niemand van buiten Wageningen nog weer iemand kan vinden die men nodig heeft. Wie wist tenslotte dat hij naar een kenniseenheid moest vragen? Dat hadden ze er niet bijgezegd. Laat Brussel of Ouagadougou het maar uitzoeken. Tot grote tevredenheid van onze managers Wageningse stijl: hoe ging het deze week? Te gek, cool en gaaf. En zeer ongewoon ben ik het met ze eens. Te gek. Ik vraag me af wat ons nog te wachten staat. Bureau buitenland opgeheven. Studentenwerving en communicatie gedelegeerd naar kenniseenheden. Ik heb er maar ??n woord voor. Onwijs.
Egbert Lev