Wetenschap - 10 oktober 2002

Column: Nulmeting

"Ik zeg: voedsel en voedselveiligheid", zei de Teamleider tegen de mensen om de tafel. "Waar denken jullie dan aan?" De vijftien mensen in het panel, geselecteerd omdat ze samen De Gemiddelde Nederlander vertegenwoordigden, kregen rimpels in hun voorhoofd van het nadenken. Niemand zei iets. "Helemaal niets?", vroeg de Teamleider. "Echt helemaal niets?"

Gelaten maakte de Teamleider een notitie. Soms had je klussen waarmee je de opdrachtgever blij maakte. Maar soms ook niet. En dit, een klus voor Wageningen UR, was typisch zo'n klus uit de tweede categorie. Hij verliep rampzalig. Niemand dacht aan Wageningen.

Wageningen wilde het effect weten van een publiciteitscampagne, en had het Bureau van de Teamleider gevraagd de - tot dusver non-existente - naamsbekendheid van Wageningen te meten. Goed, in een ander panel had iemand gezeten die spontaan 'Wageningen' had geroepen toen 'voedsel en voedselveiligheid' ter sprake was gekomen. Maar die bleek Kees de Gooijer te heten en was directeur van het Rikilt. Die telde niet mee.

"Voedsel en voedselveiligheid", deed de Teamleider een laatste poging. "Is uitgebreid in het nieuws geweest met de BSE en de dioxines. Waar denk je dan aan?"

Aarzelend stak panellid 156b3, representant van de pr?menopausale vrouwen uit de ge?ndustrialiseerde regio's in noord Nederland, haar vinger op.

"Joop Braakhekke", zei ze. | Willem Koert