De opmars van het Engels als medium of construction is volgens Van der Weerden onstuitbaar. En dat hoeft helemaal niet erg te zijn. Zij verwijst daarbij naar onderzoek naar de prestaties van leerlingen in het tweetalig voortgezet onderwijs. Die leerlingen zijn volgens haar niet alleen heel goed in het Engels spreken en schrijven, maar halen ook voor hun andere vakken minstens zulke goede cijfers als andere leerlingen.
Van der Weerden ziet niet in waarom dat anders zou zijn in het hoger onderwijs. ‘De afgelopen 10 jaar zien we het niveau van het Engels bij beginnende studenten, zowel Nederlandse als internationale, stijgen’, schrijft Van der Weerden. ‘Door de instroom van jonge docenten in het hoger onderwijs, die van jongs af aan ondergedompeld zijn in het Engels, stijgt ook van die kant het niveau van het Engels. De verwachting is dat over 20 jaar het voor docenten en studenten second nature zal zijn om zich in het Engels uit te drukken.’
Een accent valt vaak als eerste op, maar staat over het algemeen het begrip niet in de weg
Sylvia van der Weerden
De kritiek op docenten die met een sterk accent Engels spreken mag wel wat minder, vindt Van der Weerden. ‘Een matige uitspraak wordt wel eens verward met steenkolenengels. Een accent valt vaak als eerste op, maar staat over het algemeen het begrip niet in de weg.’ Een zwaar accent betekent volgens haar niet dat het Engels grammaticaal onder de maat is. Integendeel. ‘Studenten geven vaak aan native speakers minder goed te begrijpen vanwege de hogere spreeksnelheid en het complexere taalgebruik.
In de nieuwste editie van Resource (die donderdag verschijnt) bespiegelen diverse WUR-medewerkers op de invoering van Engels in de bachelorfase van de studie. Van der Weerden pleit daarin voor het geleidelijk opvoeren van het taalniveau Engels van de studenten. Nu is B2, het instapniveau, nog voldoende voor studenten. Zij pleit ervoor dat op termijn op te trekken naar C1. Dat is een niveau onder dat van de docenten, die in Wageningen C2 (het hoogste niveau) moeten hebben.