Onder de naam Eveline Cooks verkoopt Eveline Delnooz (eerstejaars Animal Sciences) vegetarische afhaalmaaltijden vanuit de keuken in Dijkgraaf, waar ze woont. Ze is pas twee maanden bezig, maar inmiddels maken enkele tientallen klanten regelmatig de gang naar Eveline’s potten en pannen.
Een ‘veggie take away’, wat moeten we ons daar bij voorstellen?
‘Elke woensdag kook ik een lekkere en gezonde vegetarische maaltijd. Liefhebbers kunnen zich tot vijf uur ‘s middags inschrijven via email, Facebook of via de lijst die beneden in de hal hangt. Voor een kleine bijdrage kunnen ze dan bij mij een portie afhalen. Ik kook groentes van het seizoen, dat is goedkoper en beter voor het milieu. En ik bak mijn eigen brood. Zo kan ik mensen laten zien dat veganistische maaltijden niet vies zijn, of minder smaakvol dan ‘normale’ maaltijden.’
Hoe ben je op dit idee gekomen?
‘Ik vind het leuk om te koken, maakt niet uit wat. Italiaans, Indiaas, Grieks, Mexicaan. Geef me een recept en ik maak het. Ik vind vegetarisch eten lekker, maar het liefst kook ik veganistisch. In maart verloor ik mijn parttime baantje bij een supermarkt en ik was op zoek naar iets anders. Het allerleukste leek me om in een vegetarisch restaurantje te koken, maar zonder opleiding leek de kans me niet erg groot dat dat zou lukken. Tijdens een dinertje thuis zei mijn stiefmoeder: "Waarom ga je niet zelf koken vanuit je studentenkamer en laat je mensen het afhalen?" Dat heb ik gedaan.’
Hoe kom je aan je klanten?
‘Om te beginnen organiseerde ik een proeverijtje in de hal van Dijkgraaf. Verder hing ik posters op het mededelingenbord, deed flyers door de brievenbus en ik postte berichtjes op Facebook. Mijn huisgenoten hebben me enorm geholpen met reclame maken, en zelfs mensen die ik niet kende kwamen met advies. In het begin, toen het nog niet zo goed ging, mailde ene Tim me allerlei handige tips om meer klanten te trekken. Dat vond ik zo aardig! Het gaf me de moed om door te gaan. Ook had ik een keer een extra flyer op het mededelingenbord geprikt voor een veggieburger, maar vergat daarbij een pijl te zetten naar mijn poster. De volgende dag had iemand erbij geschreven: ‘You suck at promotion’. Niet lullig bedoeld: ernaast had-ie geschreven dat als ik meer klanten wilde, ik voortaan niet moest vergeten om datum, tijd, kosten, locatie en inschrijfmogelijkheden toe te voegen.’
En nu? Elke avond lange rijen?
‘Ik heb nu ongeveer twintig klanten, bijna allemaal studenten. Ik krijg vooral positieve reacties van ze. Sommigen komen bijna elke week, blijkbaar vinden ze mijn gerechten lekker. Een Indiase jongen vroeg me zelfs op Facebook wanneer ik weer een keer Indiaas ging koken. Hij was vastbesloten het te proberen.’
Wil je later ook chefkok worden in een restaurant?
‘Nee, dat denk ik niet. Ik vind koken erg leuk, maar mijn voorkeur gaat meer in de richting van dierenwelzijn, minder vlees eten en klimaatverandering. Maar vooralsnog ga ik hiermee door.’