Organisatie - 30 oktober 2008

CENSUUR

‘Heien voor windmolens bedreigt zeedieren’, schreef ik vorige week. In het artikel legt Mardik Leopold van Wageningen Imares uit wat de bouw van windmolens op zee betekent voor de dieren. Al dat gehei is funest voor de oren van zeehonden en bruinvissen. Dodelijk zelfs, binnen een straal van vier kilometer. Mijn artikel werd op donderdag 23 oktober doorgeplaatst op de website van Wageningen UR.
Maar daar waren de opdrachtgevers niet blij mee. Marien bioloog Leopold doet onderzoek in opdracht van de gezamenlijke energiebedrijven. Die hebben grootse plannen voor windparken op zee. De studie is een verplicht onderdeel om de milieueffecten van windmolens in kaart te brengen.
Leopold verkoopt geen onzin, maar vertelt dingen over heischade die de energieleveranciers liever niet horen. En al helemaal niet nu: hun plannen wachten op toestemming van de overheid.
Nog diezelfde donderdagavond grijpt de afdeling Corporate Communicatie in. Mijn verhaal wordt eerst van de site gehaald. Een dag later staat er een nieuwe versie. Maar daarin zegt Leopold over het heien: ‘Dat kan dodelijk zijn tot op ruim een kilometer afstand.’ Ook andere uitspraken van de Imares-bioloog zijn afgezwakt of weggehaald.
Het resultaat is bizar. Er bestaan nu twee versies, eentje op de site van Wageningen UR en eentje in Resource. Met hetzelfde onderwerp, maar een nogal verschillende strekking. De lezer mag kiezen.
Het akkefietje heeft nog een ander gevolg. Leopold had het verhaal van tevoren niet gelezen. Hij hoefde dat ook niet. En dat gaat dus veranderen, klinkt het alvast uit de mond van de voorlichter van Wageningen Imares. Wetenschappers mogen niet meer ongecensureerd de pers te woord staan.
Toch benieuwd welke versie over windmolens, zeehonden en vogels er straks in het uiteindelijke rapport staat.