Grote gele verhuisbakken stapelen zich op in de gangen van de Dreijen. Ze worden gevuld met onder anderen herontdekte prullaria van de kantoorplanken. Bestemd om straks op een nieuwe plank in Helix opnieuw als stofvanger dienst te doen. De afdeling Microbiologie is aan het verhuizen en ondertussen doe ik er mijn thesis.
Kers of hindernis?
Hoewel ik dit moment zolang mogelijk heb uitgesteld moest het er toch van komen. Ik moest er een keer over schrijven: de thesis. Dat ding aan het eind van je opleiding dat zowel de kers op de taart is als de laatste hindernis naar je bachelordiploma. Twintig studiepunten lang (Moleculaire studenten moeten verplicht één studiepunt besteden aan een literatuuropdracht die meer in het eerste jaar thuishoort… maar dat terzijde), zo’n vier maanden, ben je kwijt aan dit eindonderzoek.
Ik voel me vooral als Jon Snow uit Game of Thrones: you know nothing
Achtbaan
Een achtbaan is misschien wel de beste beschrijving van mijn eindonderzoek, met zijn ups en downs. Waar je in college jezelf kan vergelijken met medestudenten en je precies weet of je een tandje bij moet schakelen of dat je goed bezig bent, is nu mijn thesisbegeleider mijn enige referentie, waardoor ik me vooral voel als Jon Snow uit de serie Game of Thrones: you know nothing! Maar in plaats van ‘you know nothing’ hield mijn begeleider het vaak bij: ‘why do you make your life so difficult?’ wanneer ik weer eens op een omslachtige manier een experiment uitvoerde.
Frustratie
Frustrerender is misschien wel de grote hoeveelheid aan dingen die fout gaan tijdens de thesis. Soms door je onwetendheid (want ja, als je alles zou weten zou je geen thesis hoeven doen) en soms door onoplettendheid. Het wordt pas vervelend wanneer je elf uur op het lab staat en het achteraf voor niets is omdat je experiment niet is gelukt. Je hebt geen resultaten om te showen en je begeleider heeft niet gezien dat je zo hard hebt gewerkt, aangezien hij die dag wel normale werktijden heeft aangehouden. Tja, ‘it happens sometimes’ is wat begeleiders meestal in koor roepen als er geen duidelijke verklaring is voor het feit dat een experiment niet lukt.
Die Disneyverhalen heb ik nooit zo leerzaam gevonden
Maar gelukkig is het tegenovergestelde ook waar. Dat je dan iets nieuws gaat uitproberen en met trial and error moet uitpuzzelen welke omstandigheden het beste zijn en dat je de eerste keer direct goed zit. ‘It happens sometimes’.
Het doen van je eind onderzoek is niet bepaald een Disneyverhaal. Misschien maar goed ook, die Disney verhalen heb ik nooit zo leerzaam gevonden.