Student
Blog
Carina Nieuwenweg

Blog: Ontgroening

De AID is voorbij, de laatste hertentamens zijn gemaakt en de meeste studenten, alhoewel nog half in de ontkenningsfase, zitten 's ochtends weer braaf op de fiets. Ook de Verenigings Introductie Tijd, afgekort VIT, is volop aan de gang. Studentikoos vertaald: ontgroeningstijd.

Studentenverenigingen mogen dan mysterieus doen over de ontgroeningsperiode, maar het is een publiek geheim dat vroeg opstaan, laat naar bed, vernederingen en hard werken dagelijkse kost zijn. Niet veel later zullen de eerste studenten afhaken omdat de VIT te zwaar valt.

In eerste instantie rijst bij mij dan de vraag hoe nuttig zo’n ontgroening eigenlijk is. Het idee is natuurlijk dat je met z’n allen door de shit gaat en dat schept een band. Goed voor de groepsvorming. Maar hoe erg moet die shit zijn? Volgens mij bestaat er niet zoiets als ‘hoe groter de shit, hoe hechter de groep’. Bovendien zijn de ergste ontgroeners (heet dat zo?) de studenten die het zelf heel moeilijk hebben gehad tijdens hun eigen ontgroening. Tjah, klinkt als een nutteloze vicieuze cirkel.

Om nou te zeggen dat ik me na die week verbonden voelde met mijn lotgenoten: nee.

Aan de andere kant vraag ik me altijd wenkbrauwen fronsend af hoe moeilijk het kan zijn om een beetje zelfdiscipline bij elkaar te harken en je door die periode heen te bijten. Je gaat niet dood en je houdt er ook geen levenslange trauma’s aan over. Tijdens de ontgroening die ik meemaakte zwom er verplicht een goudvis in mijn toilet (want: verplicht gebruik ander toilet), moest ik opdrukken in een ijskoude vijver en werden we ‘s nachts ongeveer ieder uur uit onze tent geschreeuwd om vervolgens met een waterpistool in de aanslag op de koude grond te gaan liggen. De grootste uitdaging? Vooral niet in slaap vallen. Als 19-jarige snotneus wist ik me daar ook doorheen te worstelen. Maar om nou te zeggen dat ik me na die week verbonden voelde met mijn lotgenoten: nee.

Is een ontgroening leuk? Niet echt. Draagt het ergens aan bij? Nee, ook niet. Moeten we het daarom afschaffen? Nee, dat vind ik eigenlijk ook niet. Maar misschien kan het nutteloos vernederen worden vervangen door nuttig vernederen. Laat aspirant-leden werken en klusjes uitvoeren waarmee ze de verenigingskas spekken. Dan laten ze zien dat ze gemotiveerd zijn. Het is immers niet even de Donald Duck waar je lid van wordt. Er mag best voor gewerkt worden.

Dit was de “ontgroening” van onze nieuwe blogger Carina Nieuwenweg. Zij blogt voortaan eens in de twee weken op Resource-online. Carina is derdejaars student BSc Moleculaire levenswetenschappen.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.