Student
Blog
Romy Appelman

Blog: Na ons de zondvloed

Afgelopen week is de wereld er niet rooskleuriger op geworden voor studenten. Ten eerste heeft de medezeggenschap toch ingestemd met het bindend studieadvies. Ten tweede is de kogel door de kerk: het sociaal leenstelsel gaat er komen.

De medezeggenschap was toch zo goed op weg. Misschien dat het kopje thee van Job Cohen dusdanig indrukwekkend was dat alle studentenraadsleden spontaan hun verstand verloren, want opeens waren de ‘keiharde eisen’ van tafel. Nu komt het BSA er toch, zonder een enkele garantie dat het bij 36 punten blijft en zonder dat studenten er ook maar iets over te zeggen hebben in de aankomende jaren. En dat terwijl het in eerste instantie überhaupt niet nodig was.

En dan het sociaal leenstelsel. Maanden, wat zeg ik, jarenlang is erover gefluisterd, gediscussieerd, onderhandeld en geprotesteerd. Nu gaat het gratis geld definitief in rook op voor iedereen die vanaf aankomende september aan een studie begint. Wij hebben het al niet makkelijk, met alle beperkingen die de overheid ons oplegt wat betreft studieduur, maar de generatie studenten na ons zal het burgerleven beginnen met een schuld van zo’n 30.000 euro. In de tijd dat zij proberen een huis te kopen, een carrière op te bouwen en hun kinderen groot te brengen, moeten ze elke maand afbetalen aan hun grote vriend DUO. En als ze pech hebben en niet zo veel af kunnen lossen, kunnen ze op hun zestigste nog met een studieschuld lopen. Dit is natuurlijk allemaal onder gunstige leen- en terugbetaalvoorwaarden, maar voor aspirant-studenten en ouders met een wat minder ruime financiële achtergrond kan dit zo afschrikwekkend zijn dat ze niet meer gaan studeren.

Afgelopen week is er weer een nieuwe stap gezet in een richting die we al jaren op gaan. Meer en meer kweken we generaties dociele studenten die enkel op de universiteit zitten om er zo snel mogelijk met een diploma weer af te komen. Wie kiest er nog voor een mooie, interessante studie als die slechte baanprognoses heeft? Wie gaat er op kamers als het niet echt hoeft? Wie gaat er nu nog in een bestuur of commissie als je elke maand vertraging uit eigen zak moet betalen? Kortom, wie neemt er onder die financiële druk nog de de ruimte om zichzelf te ontwikkelen buiten de strakke tijdskaders van de universiteit?

Maar goed, BSA en SLS gelden straks alleen voor de nieuwe eerstejaars, dus waar zouden wij ons druk om maken? Na ons de zondvloed. Dus denk er maar niet te veel over na. En nu weer snel aan de studie, want stel je voor dat je vertraging oploopt. Dat zou je maar geld gaan kosten.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.