Toen ik vanmorgen vroeg over Utrecht Centraal liep, kreeg ik een hand pepernoten toegestopt. Het kwartje viel niet direct, maar toch werd vrij snel duidelijk dat het 5 december is. Een pikzwarte Zwarte Piet rende alweer verder naar de volgende reiziger, terwijl mijn aandacht werd afgeleid door twee mannen van middelbare leeftijd met een groot spandoek. Op dat spandoek stond dat Zwarte Piet racistisch is. Dat mag je natuurlijk vinden, als man van middelbare leeftijd, maar het eerste wat bij mij opkomt is toch de vraag of die mannen niet gewoon moeten werken. Ik had niet de behoefte het aan ze te gaan vragen, want voor je weet ben je dan ook racistisch. Ofzo.
Afijn, vanmorgen kwam voor mij de herinnering dat ik nog twee surprises moet maken en twee gedichten moet schrijven. Ieder jaar is dat weer een hele onderneming. Een rollade met stroop en zaagsel is wel leuk, maar wordt niet gewaardeerd. De Eiffeltoren nabouwen is teveel werk. Inpakken met ducktape is lekker makkelijk, maar niet creatief. Waarom doe ik eigenlijk mee aan dit circus, bedacht ik me. Het is eigenlijk best grappig dat studenten dit kinderfeest zo graag meevieren.
Het mooie van student-zijn is, dat je soms kinderachtig en soms volwassen kunt doen en dat niemand daar gek van op kijkt.
Jan-Willem Kortlever
Misschien komt Sinterklaas vandaag nog wel even langs tijdens college, want de studieverenigingen laten deze dag niet onopgemerkt voorbij gaan. Een beetje lol als je weer eens bacteriën moet tellen of maquettes zit te lijmen, is vast van harte welkom. Misschien is dat ook juist wel het idee van Sinterklaas voor volwassenen. Even iets anders, doen alsof je kind bent en je voor één avond ook zo gedragen. Wellicht is het een beetje gênant. Het mooie van student-zijn is, dat je soms kinderachtig en soms volwassen kunt doen en dat niemand daar gek van op kijkt.