Student
Blog
Carina Nieuwenweg

Blog: Het onderbuikgevoel

“Heerlijk en eerlijk eten”, staat er op de muur bij de HEMA. En op het afruimkarretje staat: “We hopen u snel weer te zien.” Ik merk sarcastisch op dat ze vooral mijn portemonnee snel weer hopen te zien. Ik vertel mezelf dat dit soort slogans geen invloed op mij hebben en dat ik enkel bij…

Wie weet wat voor labeltjes mijn onderbewuste aan het fröbelen is bij het zien van al die slogans. Goed, van vaker koffie drinken bij de HEMA lig ik niet zo wakker. Anders is het bij producten en slogans die wel slechte gewoontes stimuleren. Niet voor niets is reclame voor sigarettenmerken verboden. Ook kennen we allemaal het Coca Cola experiment in de bioscoop waarbij er tijdens de film steeds kort een Coca Cola flesje werd getoond. Zo kort dat je het niet bewust kon registeren. Toch kochten aanzienlijk meer mensen een flesje Cola tijdens de pauze. Kennelijk heeft het onderbuikgevoel gesproken. En dat had zin in een flesje cola.

Bij McDonalds schijnen ze ingekorte versies van top-40 liedjes te draaien. Daardoor krijg je als klant het idee dat je er alweer een tijdje zit. Je hebt immers al vijf nummers voorbij horen komen. Tijd om maar weer eens verder te gaan, vertelt McDonalds je onderbewustzijn. Zo wordt de doorstroom van klanten bevorderd. Rendementsdenken ten top.

Of wat dacht je van de prijzige Moleskine notitieboekjes? Zij hebben heel slim de associatie weten te leggen tussen de boekjes en grote namen als Van Gogh en Da Vinci, die ook met notitieboekjes rondliepen. En het werkt. Want ondanks dat je voor een paar euro soortgelijke boekjes bij de Action kunt halen, zie ik steeds meer studenten gewapend met een Moleskine boekje naar besprekingen lopen. Kennelijk gaat de voorkeur uit naar het boekje dat een gevoel van authenticiteit oproept. Of het nu terecht is of niet.

Laatst betrapte ik mezelf erop dat ik een pakje Vifit kocht omdat ik wat gezonds wilde halen. Vreemd. Voor minder geld had ik veel beter een pak magere melk en een stuk fruit gehaald. Dat is volgens mij nog gezonder ook. Maar ja, op het moment dat we in de supermarkt staan zijn we niet bij elk product aan het afwegen waarom we denken dat het product gezond is en op welke feiten dat is gebaseerd. Nee, dan laten we ons onderbuikgevoel spreken. En de mijne bleek helaas toch gezwicht voor de ‘Vifit-is-gezond’ reclames. Hoe kritisch ik ook denk te zijn.

Tja, het onderbuikgevoel als een bevooroordeeld generaliserend monster. Is het erg om naar je onderbuikgevoel te luisteren? Nee. Het zou ook wel erg druk worden in je hoofd wanneer je al die onbewuste processen plots heel bewust zou beleven. Laat mij dan maar in de waan dat een kop koffie bij de HEMA gezelliger is dan elders. Maar in de supermarkt mag mijn onderbuik toch wat vaker zijn mond houden.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.