Student
Blog
Studentenleven

Blog: Het begin van de expeditie

Drie jaar heeft Hilde de Laat erover gedroomd en gisteren stapte ze op de boot naar het eiland Edgeøya; als een van de weinige studenten mag ze mee met de Spitsbergenexpeditie. Voor Resource houdt de masterstudente Biologie de komende dagen een blog bij. Dit is haar eerste blog.
Gastredacteur

Hilde de Laat

‘Are you Hilde?’ De campingeigenaar van de meest noordelijke camping ter wereld staat me al op te wachten op de luchthaven. Ik ben in Spitsbergen aangekomen! Wat een reis, vooral het laatste stukje: we hoorden de cabin crew omroepen dat de landing werd ingezet, op dat moment vlogen we boven een dik pak donkere bewolking. Toen doken we ineens door de wolken heen, we zagen prachtige bergen met witte toppen en gletsjers opduiken. De naam Spitsbergen kreeg ineens betekenis.

Op de luchthaven van Longyearbyen, de hoofdstad van Spitsbergen, moet ik snel afscheid nemen van mijn nieuwe expeditievrienden. Verbazingwekkend hoe je op een transit van 8 uur in Oslo al zoveel van elkaar te weten bent gekomen. Frank de campingeigenaar loopt me voor de heuvel af, we zien de camping beneden al liggen. Het is 1 uur ‘s nachts, maar het is nog hartstikke licht. De zon piekt zelfs af en toe tussen de wolken door. Het uitzicht is adembenemend, de camping ligt aan een kleine baai met hoge bergen omrand. De sterns duiken elkaar achterna en maken het enige geluid dat in de wijde omtrek hoorbaar is. In mijn tentje is het toch moeilijk in slaap komen, het licht gooit mijn biologische klok in de war.

Vanaf de dag dat ik hoorde dat ik mee mocht, heb ik in sneltreinvaart mijn onderzoek voorbereid

Om 4 uur ‘s nachts kruip ik nog even mijn tentje uit om mijn warmwaterkruikje opnieuw te vullen, het is nog steeds licht. Het besef daalt in: ik slaap op de meest noordelijke camping ter wereld en het avontuur waar ik drie jaar over gedroomd heb gaat bijna van start. Wat een kans heb ik gekregen om mee te gaan met de expeditie. Ik denk terug aan de afgelopen maanden. Vanaf de dag dat ik hoorde dat ik mee mocht heb ik met sneltreinvaart mijn onderzoek voorbereid: een begeleider zoeken, een onderzoeksvoorstel schrijven, enquêtes uitzetten naar de wetenschappers die meevaren en interviews afnemen met de initiatiefnemers Maarten Loonen en Annette Scheepstra van het Arctisch Centrum in Groningen. Ik zie mijn werk aan boord al voor me; observeren van onderzoekers, journalisten, toeristen en de expeditieleiding. Vooral de interacties tussen deze groepen ga ik onderzoeken. Ik ben benieuwd hoe mijn onderzoek uitpakt. Met die gedachte dommel ik uiteindelijk weg.De volgende morgen terwijl ik mijn tentje uitkruip zie ik iets voor mijn tent wegschieten. Later blijkt het een poolvos te zijn die nieuwsgierig om de cabin drentelt, aangetrokken door de bacon die binnen gebakken wordt. Na het ontbijt stap ik op mijn huurfiets richting het stadje. De expeditieleden met hun blauwe jassen overspoelen het dorpje, iedereen is vrolijk en benieuwd naar de dag van morgen. Het uitwisselen van onderzoeksmethoden is al in volle gang. ‘Wat voor onderzoek ga jij doen?’ hoor je overal in het dorp rondgonzen. Ik doe wat twijfelend mee, als een van de weinige masterstudenten voel ik me wel wat onervaren tussen de gedreven wetenschappers. Er wordt al snel gediscussieerd over de media-aandacht, mijn onderzoeksonderwerp: even opletten!Die nacht regent het onophoudelijk. Het is vijf graden buiten, maar met mijn warme kruikje is het in mijn slaapzak aangenaam warm. Nog één nachtje slapen en dan gaan we aan boord! Wat staat me te wachten? Hoe zal mijn onderzoek gaan? Wat voor dieren zullen we tegenkomen? Hoe vaak kunnen we aan land? Allemaal vragen die snel beantwoord zullen worden…

Lees ook

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.