Het is een zootje in Amsterdam. De universiteit verkeert in zwaar weer, er is geen vertrouwen tussen de studenten en medewerkers en het college van bestuur. We mogen ons gelukkig prijzen dat de kaarten er hier in Wageningen heel anders bij liggen dan aan de UvA. Onder het ministerie van Economische Zaken krijgen wij meer geld, de studentenaantallen stijgen, en Wageningse studenten zijn koplopers op tijd afstuderen. Weinig redenen om het Atlas te gaan bezetten, dus.
Maar ook hier zijn zaken aan te merken op het democratische gehalte van de universiteit. Ten eerste mist onder de studenten, buiten een vasthoudend groepje op Droevendaal dat maar geen gehoor vindt, een kritische massa die een oogje in het zeil houdt. De studentenraad is constructief maar daardoor ook te lief, er is geen studentenvakbond en het enige universiteitsblad wordt betaald door de universiteit zelf. Het zal wel iets te maken hebben met de studentenpopulatie: veel bèta’s die misschien meer van het hard doorstuderen zijn dan van het politiek gelul rond het universiteitsbeleid (al gaat die vlieger in Delft helemaal niet op) en veel zij-instromers en internationals in de masters, waar anders de wat meer door de wol geverfde studenten zitten. Maar er zijn hier ook gewoon minder problemen, dus misschien zien studenten minder reden om je zich te bemoeien met wat er in het Atlas gebeurt.
Toch is dat onterecht. Want, en dit is mijn tweede punt, er is wel wat aan te merken op de transparantie van het beleid in Wageningen. Zoals VeSte zelf al aangeeft, zouden studenten eerder betrokken kunnen worden bij nieuw beleid. Maar vooral zou er meer openheid moeten komen over de financiën van de WU. De financiën zijn immers de bakermat van al het universiteitsbeleid. Verhoging van het collegegeld voor internationals, het opzeggen van studies of leerstoelgroepen, avondexamens in plaats van extra zalen: het eerste argument om maatregelen wel of niet door te voeren komt altijd neer op ‘het is niet te betalen’ of ‘we moeten wel, geldtekort dwingt ons’. Zo lang de RvB geen inzicht geeft in de financiën, valt daar niets tegen in te brengen. Maar wie betalen de rekening als bijvoorbeeld alle bouwprojecten op de WUR-campus toch iets te optimistisch blijken te zijn? Juist, de studenten en medewerkers.
Bij de UvA hebben ze inmiddels tien punten opgesteld om tegemoet te komen aan de eisen van studenten. Wij kunnen wat opsteken van die punten, misschien zijn bijvoorbeeld punt vier en vijf ook iets voor in Wageningen:
4. Volledige financiële openheid geven, onder andere door de inrichting van een web-based platform waarop alle relevante informatie voor de gehele academische gemeenschap toegankelijk is.
5. Besluit over de bouw van een nieuwe Universiteitsbibliotheek voorleggen aan de gehele academische gemeenschap en volledige transparantie bieden omtrent huisvesting.
Vanavond is er een debat tussen studenten en de RvB. Ik hoop dat de kritische massa toch wel blijkt te bestaan en ook komt, om eens lekker het vuur aan de schenen van de RvB te leggen. Maar natuurlijk wel vriendelijk en inhoudelijk, want zo zijn we in Wageningen dan ook wel weer.