Student

Blog: Een ouderwetse klaptelefoon

Elke seconde vastgeplakt zitten aan het scherm van een smartphone, blogger Angelo Braam gruwelt ervan. Vandaar zijn bewuste keuze om gewoon een ouderwetse 'klaptelefoon' te gebruiken. Maar dan dreigt een bestuursfunctie aan zijn neus voorbij te gaan.
Angelo Braam

© Sven Menschel

Ik heb sterke principes en de overtuiging dat die te allen tijde gelden. Een van die principes is het gebruik van smartphones. Elke seconde vastgeplakt zitten aan een scherm en nauwelijks iets meekrijgen van wat er om je heen gebeurt is iets wat voor mij geen toegevoegde waarde geeft aan het leven. Mensen, praat toch met elkaar in plaats van tegen een scherm!

Ten tijde van de overgang naar smartphones in het vorig decennium heb ik altijd bewust mijn oude klaptelefoon behouden en bovendien aangeprezen als het beste alternatief voor smartphones. Dankzij mijn telefoon leef ik namelijk in het moment, verdoe ik geen tijd aan het eindeloos scrollen op Facebook, en bovenal blijft mij zo een heleboel bullshit bespaard.

Walgelijk

Helaas bleken mijn smartphoneloze principes toch niet zo sterk als ik jarenlang heb verkondigd. Per ingang van dit studiejaar neem ik het walgelijke kleine apparaatje in gebruik dat ik jarenlang heb lopen afzeiken. Het bleek noodzakelijk voor een functie in het bestuur van de studievereniging waar ik graag deel van wilde uitmaken. Zonder Whatsapp zou het immers niet mogelijk zijn om groepsoverleg te hebben buiten de universiteit.

Per ingang van dit studiejaar neem ik het walgelijke kleine apparaatje in gebruik dat ik jarenlang heb lopen afzeiken

Ik was het niet eens met bovenstaande stelling, maar mijn wens om een functie als penningmeester te vervullen en zo mijn kunsten met geld en cijfertjes wat te verbeteren, bleek sterker dan mijn principes. Vooral toen een docent mij duidelijk maakte dat penningmeesterervaring erg handig is om leuke baantjes te vinden bij NGO´s, iets waar ik stiekem al best lang van droom.Twijfels Het klinkt misschien als een kleine stap voor een buitenstaander, maar mijn principes dan? Al snel na het aannemen van de functie kreeg ik sterke twijfels of ik mijn principes niet veel te snel heb opgegeven. Jarenlang heb ik mijn geliefde klaptelefoon de hemel in geprezen en elk ander apparaat met een touchscreen en Whatsapp vervloekt. Beetje hypocriet om er nu zelf één in gebruik te nemen, nietwaar?

Uiteindelijk heb ik mij toch overgegeven aan de overmacht van de opkomende carrièremogelijkheden en de lol die een bestuursfunctie met zich meebrengt. Helaas ben ik nu een principe armer, maar ik heb altijd nog heel wat principes over die sterker gelden dan het ´smartphoneprincipe´. Laat ik daarom het noodzakelijke kwaad van de smartphone maar eventjes omarmen. Ik zal hem enkel voor werkgerelateerde zaken gebruiken en volgend jaar verdwijnt-ie in de prullenbak! Hopelijk heb ik dan nog geen smartphoneverslaving opgelopen zoals ieder ander om mij heen.​

Angelo Braam is tweedejaars student Internationale Ontwikkelingsstudies. Bekijk hier zijn kennismakingsvideo.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.