Student

Blog: Door de duurzame bomen het bos niet meer zien

Wie tegenwoordig probeert wat duurzamer te leven kan rekenen op een golf aan commentaar. Zowel vanuit de anti-verandering hoek als van de voorlopers. Met al die meningen vindt Blogger Carina Nieuwenweg het lastig om te zien wat nu echt zoden aan de dijk zet.

Ik heb periodes gehad van vegetarisch eten, periodes van geen kleding kopen en periodes van ‘zolang mogelijk in de wintermaanden de verwarming uit laten’. Tegenwoordig eet ik ook één dag per week plantaardig. Net als menig ander persoon met ietwat verantwoordelijkheidsbesef, probeer ik een steentje bij te dragen na alle schrikbarende rapporten over klimaatverandering. Zeker wanneer je eten in kliko’s ziet verdwijnen omdat de houdbaarheidsdatum één dag is verstreken. Tja, officiële rapporten liegen er niet om (behalve in Amerika misschien). Op termijn moet er toch iets veranderen aan onze levensstijl. Dus waarom niet alvast bewuster en duurzamer leven, zonder direct in het extreme te gaan. Ik hoef geen voorloper te zijn. Maar ik wil ook zeker niet bij het groepje naïevelingen horen dat vleeseten het liefst opgenomen ziet worden in de universele rechten van de mens.

Duurzaamheidsexperts

Het gekke is dat zodra je met je goede voornemens aan de slag gaat en het vlees wat vaker laat staan daar prompt ook iedereen een mening over heeft. Zo is kaas net zo slecht als vlees in de ogen van sommigen en heeft één keer per week plantaardig eten geen zin, want dan compenseer je het toch wel weer op andere dagen. Bovendien zijn sommige noten ook des duivels omdat ze overgevlogen moet worden. Neem je vliegkosten mee in je duurzaamheidssommetje en dan is een stuk Hollandse koe op je bord toch echt beter dan een handje amandelnootjes. Volgens sommigen dan. En voor de hardcore kenners is het nooit genoeg. Want als je één dag per week plantaardig eet, kunnen dat er ook prima twee zijn.

Kokos

Nu ook Fairfood een campagne is begonnen tegen oneerlijke kokos, heb ik geen idee meer of ik voor het pakje kokosmelk of melk van de koe moet gaan. Maar het meest schokkend vond ik een blog van een reporter van de Huffingtonpost over het doneren van kleding aan derdewereldlanden. Daar komen ze ondertussen om in gedoneerde kleding. Het overgrote deel belandt op kledingvuilnisbulten en een deel wordt verkocht voor een symbolisch bedrag waardoor lokale mensen die kleding willen verkopen direct uit geconcurreerd worden.

Sta je dan met je goede gedrag je kledingkast uit te ruimen om met een goed gevoel een volle zak bij de humanitasbak te deponeren. Soms zie ik door alle duurzame bomen het bos niet meer.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.