Misschien word ik gewoon oud, maar ik vind het jammer dat de Dreijen achteloos terzijde worden geschoven. De lange gangen van het Scheikunde gebouw ademen academie, net als het Gebouw met de Klok waar de smalle trappenhuizen doen denken aan de statige Engelse universiteitsgebouwen. De mix van onderzoek en onderwijs die op de Dreijen de gebouwen vulde, is verloren gegaan op de campus. Ik kan me nog goed herinneren hoe het was om als eerstejaars student les te hebben in de mega collegezaal van het Wiskundegebouw, of het in Agrotechnion waar de tegels bijna van de muur vielen.
Ik kan me nog goed herinneren hoe het was om als eerstejaars student les te hebben in de mega collegezaal van het Wiskundegebouw, of het in Agrotechnion waar de tegels bijna van de muur vielen.
Ook de tochtige zalen van het Scheikunde gebouw of de Oostbloktoestanden (en de Oostbloklift, waar ik een keer met 10 techneuten in vast heb gezeten) in het Transitorium ben ik niet vergeten.
Op de nieuwe campus is alles groot en anoniem. De hoogleraren en docenten zitten veilig achter de poortjes en de studenten overzichtelijk in Forum en Orion. Het contact is verminderd en alleen tijdens je thesis mag je even proeven aan het wetenschappelijk klimaat. Als je vakgroep tenminste genoeg thesisplaatsen heeft, want de ruimte is beperkt. Ondertussen groeien nieuwe generaties studenten op, die geen idee hebben dat er op de berg nog wat vergeten gebouwen staan die ooit het levende hart van de universiteit vormden.
Ondertussen groeien nieuwe generaties studenten op, die geen idee hebben dat er op de berg nog wat vergeten gebouwen staan die ooit het levende hart van de universiteit vormden.
Misschien brengt de toekomst ze er nog eens, als de ruimtes toch gebruikt moeten worden als overloop van de onderwijsgebouwen op de campus. Anders is het sowieso de moeite waard om er nog eens een keer heen te fietsen en een kijkje te gaan nemen.