Normaal gesproken waagt de gemiddelde student zich niet aan het zwartepietendebat, waarin logica lijkt te ontbreken. Nee, dat is vooral een ding tussen (blanke) luidschreeuwers. Maar net als met zoveel dingen ziet het merendeel van de bevolking het toch iets genuanceerder. De meeste mensen hebben denk ik ook wel iets beters te doen dan zich mengen in een debat waarbij ieder argument doodgeslagen wordt met een standaard ‘landverrader’ of ‘populist’. Voor menig kinderloze jongvolwassene is het veel aantrekkelijker om af te wachten hoe het politiek landschap eruit ziet als we zelf kinderen krijgen.
Eigen rechter
Dat de luidste schreeuwers ver gaan in het halen van hun gelijk is niets nieuws onder zon. Maar sinds kort is voor eigen rechter spelen ook heel normaal. Een protest dat ons niet aanstaat? Snelweg blokkeren! Dat zoiets levensgevaarlijk is op een snelweg waar je normaal 130 kilometer per uur mag rijden lijkt niemand zich te beseffen. ‘Lachen toch?’ is dan de reactie. ‘Hebben ze in ieder geval geen kinderfeest verstoord.’
Onbekwaam
Hoewel ik mij ook afvraag hoever we moeten gaan in het veranderen van Zwarte Piet heb ik persoonlijk toch liever dat er een paar mensen op een kinderfeest schreeuwen, waar de kinderen toch niets van begrijpen, dan dat een groep burgers uit Friesland maar uit onvrede besluit om een snelweg te blokkeren. Sterker nog, al zou het om een bus met neonazi’s of pedofielen gaan. Ik wil niet dat de normale burger de afweging maakt tussen het belang van blokkeren en levens op het spel zetten. Daar hebben we politie voor. Als de situatie er echt om vraagt zijn zij bovendien veel bekwamer in het blokkeren van de snelweg.
Vreemd genoeg lijkt geen enkel argument daar over te gaan. Het anti-Zwarte Pieten-kamp lijkt enkel verontwaardigd te zijn over het feit dat ze zijn aangetast in het fundamentele recht om te demonsteren. Het anti-antiaZwarte Pieten-kamp vindt het alleen maar mooi. Ik vraag me af of de Friezen in Dokkum het ook zo mooi hadden gevonden als er wél iemand zwaargewond was geraakt.