Wetenschap - 1 januari 1970
Biologische landbouw zoekt sterke piepers
De veredeling van planten voor de biologische sector moet zich vooral toeleggen op het ontwikkelen van rassen die tegen een stootje kunnen. Rassen die het in het veld kunnen uithouden zonder ‘stikstofdeken’ en zonder ‘chemische paraplu’.
Het is volgens Lammerts van Bueren niet voldoende om in de veredeling van biologische rassen uit te gaan van ‘geen chemie’. Er is een echte omslag nodig in de richting van het ‘agro-ecologische denken’. ‘Een biologische boer moet plantgezondheid vanuit het ecosysteem zelf realiseren en via zelfregulatie voldoende veerkracht ontwikkelen om stress te overwinnen. Biodiversiteit is een van de instrumenten om het vermogen tot zelfregulatie te bevorderen’, aldus Lammerts van Bueren.
De biologische verdeling kan daarbij volgens haar overigens wel profiteren van de moderne rassen die door de gangbare veredeling zijn ontwikkeld. Alleen moet in het vervolg bijvoorbeeld ook rekening gehouden worden met de ethische uitgangspunten van de biologische landbouw. ‘Het respect voor de integriteit van het leven houdt niet op bij de omgang met landbouwhuisdieren, maar heeft ook consequenties voor de plantenteelt.’
Voor de veredeling betekent dit dat natuurlijke kruisingsbarrières niet doorbroken mogen worden. Het gebruik van kunstmatige voedingsbodems moet als niet passend worden beschouwd en het voortplantingsvermogen van planten mag niet worden aangetast.
Lammerts van Bueren wil – ‘in de traditie van een echte Eigenheimer’ – de komende jaren laten zien dat biologische plantenverdeling ‘een rasechte wetenschap’ is. / GvM