Nieuws - 1 januari 1970

Biologische appels telen zonder schurft

Mooie biologisch appels telen met hoge opbrengsten kan, zo blijkt uit onderzoek van de sector Fruit van Praktijkonderzoek Plant en Omgeving (PPO). De biologische appelbomen in Randwijk zijn bovendien al zes jaar vrij van schurft. Een record.

Appelschurft is de meest voorkomende ziekte in de appelteelt. Bomen die zijn aangetast door de schimmel verliezen uiteindelijk al hun blad en krijgen nauwelijks vruchten. Mede doordat de Nederlandse biologische telers de belangrijkste biologische bestrijdingsmiddelen tegen de ziekte - koper en kalkzwavel - niet mogen gebruiken, is hun productie van gave appels minder dan vijftig procent van wat bij gangbare telers mogelijk is.
Bij PPO-Fruit in Randwijk hebben onderzoekers de afgelopen jaren met een pakket aan maatregelen dit percentage op 75 procent weten te brengen. De boomgaard is bovendien schurftvrij zonder veelvuldig gebruik van het enige toegestane bestrijdingsmiddel. Fruitonderzoeker Ir Rien van der Maas: ‘Eén reden dat we schurftvrij zijn is dat we de resistente appelrassen Santana en Topaz gebruiken. Ook hebben we een ruimtelijke buffer rond het perceel gemaakt met grasland, maar we proberen het bij telers nu met perenbomen. Verder zorgen we dat blad dat op andere percelen van geïnfecteerde bomen valt de bomen niet bereikt, door bijvoorbeeld hekken van kippengaas te plaatsen.’ De zes verschillende maatregelen hebben afzonderlijk onvoldoende effect. ‘Maar doordat ze gestapeld zijn, zijn wij al zes jaar schurftloos.’
Op dit moment lopen er nog praktijkproeven bij drie van de naar schatting dertig biologische appeltelers in Nederland. Omdat de meeste appelbomen na een jaar of twaalf jaar gerooid worden, zal het nog zeker een decennium duren voordat het gros van de telers de nieuwe rassen gebruikt. ‘En wij zoeken ondertussen verder naar nieuwe resistente rassen’, aldus Van der Maas. / YdH