Nieuws - 8 november 2007

Bedankt Kees

Omdat hij nooit te beroerd is om een knuppeltje in het hoederhok te gooien, besloot prof. Kees de Hoog zijn onlangs uitgesproken afscheidsrede met het voorstel om ook Nederlandstalige, anderstalige en populariserende artikelen in het curriculum van medewerkers op te nemen. Niet alleen de focus richten op Engelstalige artikelen in wetenschappelijke tijdschriften dus. En optredens voor radio en televisie zouden naar het idee van De Hoog ook mee moeten tellen.
Kortom, de ééndimensionaliteit van academies komt onder vuur te liggen waarbij de waarde van en de waardering voor de wetenschapper louter langs de meetlat van publicaties in journals wordt gelegd. De afstand van de Wageningse universitaire wereld tot de omringende maatschappij wordt niet kleiner met het Engels als schrijf- en voertaal. We lijken ons binnen Wageningen UR weinig zorgen te maken over de vraag of de belastingbetaler dit wel wenselijk vindt, noch over de vraag of de medewerkers gecharmeerd zijn van deze tendens.
Met het oog op dit laatste heb ik de ferme uitsmijter van De Hoogs rede maar eens voorgelegd aan 25 collega’s. Kees blijkt veel vrienden in de residentie te hebben. Niet minder dan 23 LEI’ers onderschrijven zijn slotwoorden. Voor die universitaire broeders en zusters in het Wageningse die menen dat bij de onderzoekscentra van Wageningen UR vooral mensen rondlopen die ooit wel eens hun mulodiploma hebben gehaald, zal deze uitkomst waarschijnlijk geen verbazing wekken. Maar als bedacht wordt dat er tegenwoordig hele volksstammen academisch gepokt en gemazeld personeel rondlopen, dan is deze overweldigende meerderheid toch ook verrassend.
Er is geen onderzoekje voor nodig om te beweren dat een negatief oordeel over het aantal declarabele dagen als afrekeneenheid binnen instituten als het LEI een evenhoge score zal boeken. Omdat een soortgelijke zelfkritiek over de afrekeneenheid binnen academies minder vanzelfsprekend is, verdient Kees dank voor diens slotakkoord. Dus bedankt Kees en het ga je goed!