Student
Het echte werk
Studentenleven

Back to basics in Rwanda

Wie: Masterstudenten Nutrition and Health Eva de Groot en Floortje Kanits Wat: Onderzoek voor masterthesis naar de relatie tussen voeding en lengtegroei bij baby’s Waar: Rutobwe, Rwanda

Tekst Femke Janssen

‘Als we in het dorp rondliepen, dan keek iedereen. Dat extreme staren, daar stonden we wel van versteld. Mensen die naar de markt gingen, met van die grote manden op hun hoofd, konden echt stoppen, stilstaan en staren tot we uit het zicht waren. We woonden in een huisje midden in het dorp. We hadden zo’n camp shower, een grote zak waarin je water doet. Die leg je dan in de zon om het water op te warmen. Zodra het warm is, hang je hem op en kan je er – een beetje gebukt onder gaan staan. Als we wilden douchen, moesten we dat ’s ochtends al bedenken. Dan kon je aan het einde van de middag douchen, maar niet te laat want dan was het donker. Er was geen elektriciteit, dus ’s avonds was het echt pikdonker. Wassen en koken duurde allemaal langer; onze dagen waren dus best snel vol met basic dingen.

De duivel

Het onderzoek liep al langer en ging over de ontwikkeling van kinderen tussen de nul en één jaar oud. Er werd gekeken naar allerlei aspecten van de voeding, naar de lengte en het gewicht van de baby’s. Wij moesten bijvoorbeeld vragenlijsten afnemen over wat de kinderen de vorige dag hadden gegeten en over de gang van zaken in het huishouden. We namen ook samples van speeksel en borstvoeding af. Onderzoek doen is voor de mensen daar heel gek. Een van de moeders wilde eigenlijk ook niet meer meedoen, omdat ze bang was dat we haar samples aan de duivel zouden geven. Ze hebben echt geen idee van wat er met dat onderzoek gebeurt. Toch moet je als onderzoeker voldoen aan het informed consent, dus we moesten ze wel iets vertellen. Maar echt begrijpen deden ze het niet.

Niet de held uithangen

We hadden ons wel een voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn, maar het is heel anders als je er echt bent. Je kan mensen moeilijk uitleggen hoe het leven daar is. Je leert er echt veel van, vooral dat er meer is dan deze wereld die wij kennen. Dat er ook mensen zijn die zo veel minder hebben, maar toch gelukkig zijn. Waarschijnlijk omdat ze niet beter weten. Je moet er wel heengaan met de insteek dat het voor jezelf is, om je beter te kunnen inleven in het onderzoek en de mensen daar. Je moet niet verwachten dat je daar de held kunt uithangen, dat iedereen op je zit te wachten en dat jij de wereld beter gaat maken. Want dat kan gewoon niet.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.