Ter ere van Werelddierendag 2012: vier studenten met hun lievelingetjes.
‘Glasgarnalen hebben een leuk koppie’
Kiki Verheijen, Dier- en Veehouderij ‘Ik heb altijd een aquarium gehad. Het is leuk om je eigen onderwaterwereld te maken. Ik kan me echt doodstaren op die beestjes, zo fascinerend vind ik het. Alleen vond ik vissen wat saai worden op een zeker moment. Een buurmeisje tipte me toen over glasgarnalen. Het leuke aan glasgarnalen is dat ze heel praktisch zijn; het zijn kadavereters dus ze eten alle zooi in het aquarium op. Maar ik vind vooral dat ze een leuk koppie hebben. In India eten ze glasgarnalen, maar ik zou nooit mijn eigen garnalen kunnen opeten. Volgens mij zijn ze ook helemaal niet lekker. Er zit amper vlees aan.’
‘Sjoerd foto boven) is de meest relaxte’
Jesse Erens, Biologie ‘Slangen hebben iets magisch, in hoe ze zich voortbewegen en met die fijne sensorische trekken. Ze zien er echt prachtig uit. Ik ben begonnen met Ad en Ed, twee rode rattenslangen. Die soort staat erom bekend dat ze heel gemakkelijk zijn. Vrij snel daarna kwamen twee boa constrictors; Sjoerd en Sjef. En ik heb nu nog een derde rode rattenslang, Achmed. Die was gevonden in een tas op een van de afdelingen van de Haarweg. Sjoerd is de meest relaxte. Die kan ik zo oppakken en over me heen laten glijden. Hij is echt superlief, voor een koudbloedig dier is hij behoorlijk pluizig en aaibaar.’
‘Degoe’s zijn lekker gek’
Emma Teuling, Food Technology ‘Lancelot en Icarus zijn ontzettend leuk; heel nieuwsgierig en lekker gek. Ze hebben allemaal rare piepgeluidjes en ze kwetteren als een vogel. Soms zijn die piepjes ook wel irritant. Een tijd lang maakten ze hetzelfde geluid als mijn wekker. Werd ik in het weekend ineens ook om zeven uur wakker. Degoe’s hebben een grote aaibaarheidsfactor, maar ermee knuffelen zit er niet in. Ik kan ze oppakken en een beetje aaien, maar dan houdt het wel op. Tenzij het erg koud is en ik het juist warm heb. Dan liggen ze in mijn hand, zo van ‘Aaahh, genieten!’
‘Axolotls kunnen fascinerend regenereren’
Pieter Rouweler, Biologie ‘De meeste mensen met een axolotls als huisdier, nemen een albino. Dat vinden ze leuker omdat die er raar uitziet. Voor mij is het niet belangrijk, ik vind ze prima zoals ze zijn. Het fascinerende aan de axolotl, of Mexicaans wandelvis, is dat ze het vermogen hebben om wondjes en vernielde ledematen te herstellen. Bij Axel is bijvoorbeeld een van zijn kieuwen een keer kapot gegaan. Bij de regeneratie is alleen wat mis gegaan want hij heeft een extra vertakking in zijn nieuwe kieuw. Axolotls hebben ook longen. Af en toe komen ze naar de oppervlakte om lucht te happen. Soms ademen ze te veel lucht in en dan drijven ze de hele tijd naar de oppervlakte, of ze raken verstrikt in de waterplanten. Dat is wel een grappig gezicht.’