Student
Studentenleven

‘Als ik de kruitdampen ruik, word ik sentimenteel’

Ze drinken jenever en schieten soms met semiautomatische wapens: de leden van studentenweerbaarheid Transvaal vormen een illuster gezelschap binnen studentenvereniging Ceres. ‘We zijn niet raar of geheimzinnig. Maar de lol is wel om dat imago een beetje in stand te houden.’

Aankomende Prinsjesdag, 15 september, als de Gouden Koets met Willem-Alexander en Máxima vanaf paleis Noordeinde naar het Binnenhof rijdt, staan er elf Wageningse studenten langs de route. Het zijn studenten van de Wageningse studentenweerbaarheid Transvaal, en ze vormen de erewacht voor de Koninklijke Stoet. In vol ornaat, in een strak gesteven en bloedheet uniform en met een hoed op, staan ze urenlang te wachten op de Gouden Koets. ‘Soms vallen er studenten fl auw, als het zonnig is,’ vertelt Luc Meerkerk, secretaris bij Transvaal. ‘Vorig jaar moest een student van de Rotterdamse studentenweerbaarheid kotsen. Maar het is zo vet om de koning en koningin op twee meter afstand voorbij te zien rijden.’

24_Prinsjesdag_18-09-2012-5.jpgHet is een van de hoogtepunten in het jaar voor de Wageningse studentenweerbaarheid. Bij het defi lé op 5 mei staan ze ook als erewacht langs de route, en op 4 mei staan ze tussen de kolonels en generaals uit het Nederlandse leger op de Grebbeberg en leggen ze een krans bij het monument. Elk jaar loopt een groep – met een bepakking van 10 kilo – de route voor militairen op de Nijmeegse Vierdaagse. Ook is er altijd veel animo voor de schietopleiding, georganiseerd door Defensie, en ondergaat het bestuur van Transvaal een deel van de ontgroening voor nieuwe rekruten van de krijgsmacht. De band met Defensie is inderdaad hecht, zegt Stef Heijink, president van Transvaal. Die verbondenheid is terug te voeren op prins Bernhard, die de studentenweerbaarheden van Nederland nieuw leven inblies na de Tweede Wereldoorlog. Stef: ‘Transvaal is in 1900 opgericht door studenten die zich betrokken voelden bij de Boeren in Zuid-Afrika. Uit de beginjaren is weinig bekend, maar duidelijk is dat de vereniging doodbloedde totdat prins Bernhard zich na de Tweede Wereldoorlog over de studentenweerbaarheden ging ontfermen.’ In 1947 werd hij beschermheer van de Wageningse studentenweerbaarheid. Ondanks de aandacht die er is voor de geschiedenis en tradities van de vereniging, spat het militaire fanatisme er bij de huidige leden van Transvaal niet van af. Hun mini-sociëteit bij Ceres is naast Duitse Mausergeweren, straatnaambordjes en andere militaire parafernalia, rijkelijk gedecoreerd met lege jeneverfl essen (‘het offi ciersdrankje binnen Defensie’)

en ruikt naar verschaald bier. Op de bestuurstafel staat een asbak vol sigarettenpeuken. Luc: ‘We hebben "iets" met Defensie, maar we verliezen het studentikoze niet uit het oog. Tradities en veel borrelen, dat is wel een beetje ons ding. Als dat kan samengaan, dan is dat winnen.’ Transvaal staat bekend om hun hoofdactiviteit: schieten. De krijgsmacht biedt de leden van Transvaal een schietopleiding aan met de semi automatische wapens die het leger ook gebruikt. Elk jaar volgen 36 leden de opleiding: eerst theorie, daarna schieten met een simulator, tenslotte schieten ‘met scherp’. Luc: ‘Het moment dat je zo’n vuurwapen in je hand gedrukt krijgt, is heel bijzonder.’ Stef: ‘Als je samen gaat schieten, sta je op zaterdag speciaal vroeg op om naar de schietbaan te gaan. Als ik dan mijn eerste schot afdruk en ik ruik de kruitdampen, dan word ik zelfs een beetje sentimenteel.’

Tradities en veel borrelen, dat is wel een beetje ons ding

Maar het beeld dat Transvaal bestaat uit een bende schietgrage studenten, klopt niet, zegt Stef. ‘We zouden een moeilijk clubje zijn. Maar we zijn niet raar of geheimzinnig, alleen, de lol is wel om dat imago een beetje in stand te houden. We willen wel een beetje exclusief blijven. In tegenstelling tot de leden van de andere studentenweerbaarheden in Nederland, is Transvaal vooral een gezelligheidsvereniging. Stef: ‘Ik ben lid geworden vanwege de gave activiteiten en omdat er echt een groepsgevoel heerst, niet omdat ik een carrière bij Defensie ambieerde. Bij de andere studentenweerbaarheden gaan veel leden wel in dienst.’ Desalniettemin zijn de contacten voor het leger met Transvaal waardevol, denkt Luc: ‘Het leger is altijd geïnteresseerd in hoogopgeleide mensen. En in Wageningen is er geen studie waar de krijgsmacht niks aan heeft. Wij hebben kennis van land- en waterbeheer, wegenbouw, beleid… het is een grote poel om uit te vissen. Uiteindelijk zijn er misschien niet veel studenten die uiteindelijk bij het leger terechtkomen, maar de investering betaalt zich zeker uit.’

24_466436_10151062011001659_1508004145_o.jpg

Transvaal is een mannenbolwerk. Van de negentig leden zijn er slechts twintig vrouw en de dames mogen geen bestuursfunctie bekleden. Vinden ze dat niet een beetje ouderwets? ‘Voor mij is het vanzelfsprekend, het is nooit anders geweest,’ zegt Stef. ‘Het is toch een wereldje voor mannen. Er is veel haantjesgedrag tussen de studentenweerbaarheden. Wij zijn een van de weinige studentenweerbaarheden waar ook vrouwen lid van kunnen worden. Een vrouw in het bestuur is wel onderwerp van discussie binnen de vereniging, aldus Luc. ‘Het is altijd moeilijk om tradities binnen de vereniging te veranderen. Maar misschien gaat het er wel van komen. Sowieso staan er de komende ‘derde dinsdag van september’ vrouwen in de erehaag voor de Koninklijke Stoet. Stef en Luc staan er ook. Voor Stef is het de eerste keer, Luc stond er vorig jaar ook. ‘Vanaf het stadion van ADO Den Haag, waar we ons elk jaar omkleden, werden we samen met de andere studentenweerbaarheden van Nederland onder politie-escorte naar het Malieveld gereden. Dat was echt mooi. En dan gaat het pas beginnen.’

Foto: Sven Menschel en Transvaal/Ceres

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.